بدون تصویر

آیه ۲۰ سوره بروج

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۰۵ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۰ سوره بروج
مشخصات قرآنی
نام سورهبروج
تعداد آیات سوره۲۲
شماره آیه۲۰
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۰ سوره بروج بیستمین آیه از هشتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه نیز هشداری برای مشرکان و کافران مکه است که آنان بدانند از تمام جهات در احاطه خداوند قرار دارند و اگر او بدیشان مهلت داده؛ به جهت ناتوانی‌اش نیست و اگر هم زود مجازاتشان نمی‌کند؛ به خاطر این نیست که از حوزه قدرت و فرمانروایی او خارجند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِيطٌ آیهٔ ۲۰ از سورهٔ ۸۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و خداوند از پشت سر ایشان را احاطه کرده است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و خداوند بر فراز ایشان چیره است‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه نیز هشداری برای مشرکان و کافران مکه است که آنان بدانند از تمام جهات در احاطه خداوند قرار دارند و اگر او بدیشان مهلت داده؛ به جهت ناتوانی‌اش نیست و اگر هم زود مجازاتشان نمی‌کند؛ به خاطر این نیست که از حوزه قدرت و فرمانروایی او خارجند. بنابه نظر مکارم، عبارت «مِن ورائهم» اشاره به این مطلب است که خداوند از تمام جهات به آنها احاطه دارد و ممکن است که منظور احاطه علمی خداوند به اعمال آنها باشد؛ به این معنی که هیچ گفتار و رفتاری از او پنهان نمی‌ماند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بروج، هشتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شمس و پیش از سوره تین نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.