آیه ۱۵ سوره جن
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | جن | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
شماره آیه | ۱۵ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵ سوره جن پانزدهمین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. آتشگیره بودن ظالمان در جهنم سخنی است که مؤمنان جن در این آیه در توصیف جایگاه و سرانجام کافران و ستمگران گفتهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اما منحرفان هیزم جهنماند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اما کژراهان همانا هیزم جهنمند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که آتشگیره بودن ظالمان در جهنم سخنی است که مؤمنان جن در این آیه در توصیف جایگاه و سرانجام کافران و ستمگران گفتهاند. به گزارش او، در این آیات «مسلمان» در مقابل «ظالم» قرار گرفته و نشانه آن است که ایمان مانع از ستم کردن انسان میشود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۷۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۱۸–۱۱۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جن»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.