آیه ۱۱ سوره انشقاق
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | انشقاق | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۵ | ||||
شماره آیه | ۱۱ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱ سوره انشقاق یازدهمین آیه از هشتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به حالتهای کافران پس از دادن نامه اعمالشان به آنها اشاره دارد که آنها از دیدن عذابهای قیامت با ناراحتی و نگرانی فریاد برمیآورند: «وا ثبوراً» يعنى اى واى كه هلاک شدم. «ثبور» در لغت به معناى هلاكت گفته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«نابودی را خواهد طلبید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زودا که زاری سر دهد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه به حالتهای کافران پس از دادن نامه اعمالشان به آنها اشاره دارد که آنها از دیدن عذابهای قیامت با ناراحتی و نگرانی فریاد برمیآورند: «وا ثبوراً» يعنى اى واى كه هلاک شدم. «ثبور» در لغت به معناى هلاكت گفته شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انشقاق، هشتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انفطار و پیش از سوره روم نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۹۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۹۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۳۰۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انشقاق»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.