بدون تصویر

آیه ۱۷ سوره بروج

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۰۴ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۷ سوره بروج
مشخصات قرآنی
نام سورهبروج
تعداد آیات سوره۲۲
شماره آیه۱۷
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۷ سوره بروج هفدهمین آیه از هشتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. پس از مباحث آیات پیشین که دربارهٔ تهدید و بیان عذاب کافران بود؛ قرآن در این آیه در پی آن است که به مشرکان مکه بفهماند که این تهدیدها عملی هستند و تنها شعار نیستند. در متن آیه که مخاطب آن پیامبر اسلام است؛ چنین آمده که «آیا داستان لشکرها به تو رسیده است؟» بنابه گفته مفسران، منظور از لشکرها نیز لشکرکشی‌هایی هستند که مشرکان و کافران در برابر پیامبران خداوند برپا می‌کردند و به نبرد با آنان می‌پرداختند، درحالیکه تصورشان این بود که می‌تواننند در مقابل قدرت خدا کاری بکنند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ آیهٔ ۱۷ از سورهٔ ۸۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آیا خبر لشکرها به تو رسیده است؟!»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آیا داستان سپاهیان به تو رسیده است؟»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، پس از مباحث آیات پیشین که دربارهٔ تهدید و بیان عذاب کافران بود؛ قرآن در این آیه در پی آن است که به مشرکان مکه بفهماند که این تهدیدها عملی هستند و تنها شعار نیستند. در متن آیه که مخاطب آن پیامبر اسلام است؛ چنین آمده که «آیا داستان لشکرها به تو رسیده است؟» بنابه گفته مفسران، منظور از لشکرها نیز لشکرکشی‌هایی است که مشرکان و کافران در برابر پیامبران خداوند برپا می‌کردند و به نبرد با آنان می‌پرداختند، درحالیکه تصورشان این بود که می‌تواننند در مقابل قدرت خدا کاری بکنند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بروج، هشتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شمس و پیش از سوره تین نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.