آیه ۱۴ سوره جن

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۲ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۴ سوره جن
مشخصات قرآنی
نام سورهجن
تعداد آیات سوره۲۸
شماره آیه۱۴
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۴ سوره جن چهاردهمین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه مومنان جن، سرنوشت هر دو گروه صالح و غیر صالح از خودشان را توصیف کرده و سرانجام مومنان را سعادت و هدایت معرفی می‌کنند. آنها چنین می‌گویند: «ما از طریق نور قرآن می‌فهمیم که گروهی از ما مسلمان و گروهی کافر و ظالمند و آنان که اسلام را برگزیدند؛ در راه راست و هدایت الهی هستند.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ ۖ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَٰئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا آیهٔ ۱۴ از سورهٔ ۷۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و گروهی از ما فرمانبردار و جمعی از ما منحرف و بیدادگرند پس کسانی‌که اسلام آوردند اینانند که راه راست را می‌جویند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و جمعی از میان ما مسلمان است، و جمعی کژراه، پس کسانی که اسلام آورند، آنانند که هدایت جسته‌اند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه مومنان جن، سرنوشت هر دو گروه صالح و غیر صالح از خودشان را توصیف کرده و سرانجام مومنان را سعادت و هدایت معرفی می‌کنند. آنها چنین می‌گویند: «ما از طریق نور قرآن می‌فهمیم که گروهی از ما مسلمان و گروهی کافر و ظالمند و آنان که اسلام را برگزیدند؛ در راه راست و هدایت الهی هستند.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.