بدون تصویر

آیه ۹ سوره صافات

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۲ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (+رده:آیه‌های با موضوع شیطان، +رده:آیه‌های با موضوع عذاب (هات‌کت)، ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۹ سوره صافات
مشخصات قرآنی
نام سورهصافات
تعداد آیات سوره۱۸۲
شماره آیه۹
شماره جزء۲۳
شماره حزب۸۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹ سوره صافات نهمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. متن آیه در بیان کیفیت رانده شدن شیطان‌ها در صورت سعی در شنیدن اسرار عالم بالا است که به صورت سخت توصیف شده به نوعی که عذابی همیشگی برای آنان تلقی می‌شود.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ آیهٔ ۹ از سورهٔ ۳۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«برای آنانکه رانده شوند و عذابی همیشگی دارند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به راندنی سخت، و عذابی پاینده [در پیش‌] دارند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل در موضوع رانده شدن شیطان‌ها در صورت سعی در شنیدن اسرار عالم بالا که از آن منع شده‌اند، در این آیه به کیفیت رانده شدن آنان اشاره شده است. در متن آیه آمده است که این رانده شدن، به سختی صورت خواهد گرفت به طوری که عذابی همیشگی باشد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.