بدون تصویر

آیه ۵۸ سوره صافات

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۷ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (+ 6 رده (هات‌کت))
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۸ سوره صافات
مشخصات قرآنی
نام سورهصافات
تعداد آیات سوره۱۸۲
شماره آیه۵۸
شماره جزء۲۳
شماره حزب۹۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۸ سوره صافات پنجاه و هشتمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. متن آیه در ادامه گفتگوی دو دوست بهشتی و جهنمی است که در این آیه با کنایه، به دوست جهنمی گفته می‌شود که «آیا تو منکر مرگ نبودی؟»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ آیهٔ ۵۸ از سورهٔ ۳۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آیا ما دیگر نمی‌میریم؟!»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پس آیا ما دیگر نمی‌میریم؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه گفتگوی میان دو دوست بهشتی و جهنمی در آیات پیشین، در این آیه دوست بهشتی خطاب به جهنمی می‌گوید که آیا تو منکر مرگ و معاد نبودی؟[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.