آیه ۵۸ سوره الرحمن

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۸ سوره الرحمن
مشخصات قرآنی
نام سورهالرحمن
تعداد آیات سوره۷۸
شماره آیه۵۸
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۸ سوره الرحمن پنجاه و هشتمین آیه از پنجاه و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، توصیف دیگری درباره آن همسران بهشتی اشاره شده است که بنابر متن آیه این همسران در زیبایی و پاکی مانند یاقوت و مرجان هستند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ آیهٔ ۵۸ از سورهٔ ۵۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«گویی آن‌ها یاقوت و مرجانند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«گویی آنان یاقوت و مرجانند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه، در توصیف آن زنان بهشتی چنین می‌گوید: «آنها همچون یاقوت و مرجان هستند.» به گفته مکارم، منظور از «یاقوت» این است که آنان در سرخی و درخشندگی بمانند یاقوتند و در سفیدی و زیبایی همچون «شاخ مرجان» هستند که وقتی این دو رنگ با هم آمیخته شود؛ زیباترین رنگ‌ها را به آنها می‌دهد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره الرحمن، پنجاه و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره رعد و پیش از سوره انسان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۲۹) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.