آیه ۴۶ سوره نساء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۶ سوره نساء''' چهل و ششمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۴۶ سوره نساء''' چهل و ششمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. متن آیه در شماتت قوم [[یهودیان|یهود]] در تمسخر تعالیم دینی بوده است و از آنان به عنوان [[کافر|کافرانی]] که دچار [[لعنت]] خدا شدهاند، یاد کرده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که متن آیه در شماتت قوم یهود و پاسخ به طعنه آنان در خصوص کلمه «[[راعنا]]» بوده است. بر اساس این آیه، [[یهودیان]]، تحریفکارانی بودند که میگفتند، «شنیدیم ولی مخالفت کردیم» و یا از روی تمسخر میگفتند: «بشنو که هرگز نشنوی». در ادامه آیه، از تمسخر یهویان در وصف [[مسلمان|مسلمانان]] که برای فهم سخنان [[محمد]]، به او میگفتند «راعنا» یعنی ما را مراعات کن، این واژه را به معنای دیگرش یعنی «ما را تحمیق کن» بار میکردند. از این رو، در این آیه، خطاب به آنان گفته شده است که اگر میگفتید «شنیدیم و اطاعت کردیم» یا میگفتید «سخن ما را بشنو و در کار ما بنگر»، برای آنان بهتر بود. در این آیه تصریح شده است که این یهودیان به سبب کفرشان، دچار لعنت خدا شدهاند و جز اندکی از انان ایمان نیاوردهاند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۰۳-۴۰۵|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع مسلمانان]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع هدایت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع اهل کتاب]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع یهودیت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع تمسخر]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع لعن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۵
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۴۶ | ||||
شماره جزء | ۵ | ||||
شماره حزب | ۱۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۶ سوره نساء چهل و ششمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. متن آیه در شماتت قوم یهود در تمسخر تعالیم دینی بوده است و از آنان به عنوان کافرانی که دچار لعنت خدا شدهاند، یاد کرده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَٰكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«دستهای از یهودیان سخنان را از جای خود تحریف کرده و میگویند: شنیدیم و نافرمانی کردیم، و بشنو (وای کاش) ناشنوا گردی، و (میگفتند:) ما را بپای و زبانهایشان را پیچ میدهند و دین را به مسخره میگیرند و اگر آنها میگفتند: شنیدیم و فرمان بردیم و بشنو و بهسوی ما بنگر بر ایشان بهتر و درستتر بود ولی ما آنها را به سبب کفرشان لعنت کردیم پس جز تعداد اندکی از آنها ایمان نمیآورند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«از یهودیان کسانی هستند که کلمات را جا به جا میکنند و از راه زبان بازی و برای طعنهزدن به دین [اسلام] [به زبان] میگویند شنیدیم و [در دل میگویند] نپذیرفتیم و بشنو سخن ما و نشنیده بگیر و 'راعنا' [را به شیوه نادرستی] میگویند، حال آنکه اگر میگفتند شنیدیم و اطاعت کردیم و سخن ما را بشنو و در کار ما بنگر، برای آنان بهتر و استوارتر بود، ولی خداوند آنان را به سبب کفرشان دچار لعنت خویش ساخته و جز اندکی ایمان نمیآورند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که متن آیه در شماتت قوم یهود و پاسخ به طعنه آنان در خصوص کلمه «راعنا» بوده است. بر اساس این آیه، یهودیان، تحریفکارانی بودند که میگفتند، «شنیدیم ولی مخالفت کردیم» و یا از روی تمسخر میگفتند: «بشنو که هرگز نشنوی». در ادامه آیه، از تمسخر یهویان در وصف مسلمانان که برای فهم سخنان محمد، به او میگفتند «راعنا» یعنی ما را مراعات کن، این واژه را به معنای دیگرش یعنی «ما را تحمیق کن» بار میکردند. از این رو، در این آیه، خطاب به آنان گفته شده است که اگر میگفتید «شنیدیم و اطاعت کردیم» یا میگفتید «سخن ما را بشنو و در کار ما بنگر»، برای آنان بهتر بود. در این آیه تصریح شده است که این یهودیان به سبب کفرشان، دچار لعنت خدا شدهاند و جز اندکی از انان ایمان نیاوردهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۰: ۹۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۵۷۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۸۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۸۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۴۰۳-۴۰۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.