آیه ۱ سوره مرسلات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱ سوره مرسلات''' یکمین [[آیه]] از هفتاد و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱ سوره مرسلات''' یکمین [[آیه]] از هفتاد و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. پنج آیه ابتدای سوره با [[سوگند]] آغاز می‌شود و سوگند اولین آیه، سوگند به فرستادگانی پیاپی است که به صورت سربسته و بدون اشاره مستقیم به نام آنها آورده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] ابتدای این سوره را با پنج سوگند شروع کرده است که این سوگندها به‌طور سربسته‌ای عنوان شده‌اند. اولین آیه سوگند به فرستادگانی پی در پی است که در میان نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، سه تفسیر معروف برای این سوگندهای پنج‌گانه بیان شده است: بادها و طوفان‌ها، [[فرشتگان]] و در تفسیر سوم قسم‌های دو آیه اول مربوط به بادها و طوفان‌هاست و سه آیه بعد، سوگندها در رابطه با فرشتگان مطرح شده است؛ بنابراین، براساس تفسیر اول و سوم معنای آیه چنین است: قسم به بادهایی که پشت سر هم می‌وزند. سوگند آیه بنابر تفسیر دوم، قسم به فرشتگانی است که در انجام مأموریت خود همچون طوفان و با سرعت تمام می‌روند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹۶–۳۹۹|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مرسلات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۰ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره مرسلات یکمین آیه از هفتاد و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. پنج آیه ابتدای سوره با سوگند آغاز می‌شود و سوگند اولین آیه، سوگند به فرستادگانی پیاپی است که به صورت سربسته و بدون اشاره مستقیم به نام آنها آورده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، سوگند به فرشتگان پیام‌آور خوشی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، سوگند به فرستادگان پیاپی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن ابتدای این سوره را با پنج سوگند شروع کرده است که این سوگندها به‌طور سربسته‌ای عنوان شده‌اند. اولین آیه سوگند به فرستادگانی پی در پی است که در میان نظر مفسران، سه تفسیر معروف برای این سوگندهای پنج‌گانه بیان شده است: بادها و طوفان‌ها، فرشتگان و در تفسیر سوم قسم‌های دو آیه اول مربوط به بادها و طوفان‌هاست و سه آیه بعد، سوگندها در رابطه با فرشتگان مطرح شده است؛ بنابراین، براساس تفسیر اول و سوم معنای آیه چنین است: قسم به بادهایی که پشت سر هم می‌وزند. سوگند آیه بنابر تفسیر دوم، قسم به فرشتگانی است که در انجام مأموریت خود همچون طوفان و با سرعت تمام می‌روند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مرسلات، هفتاد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره همزه و پیش از سوره ق نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۶۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۹۶–۳۹۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مرسلات»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۶۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
