بدون تصویر

آیه ۱۶۲ سوره نساء: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۶۲ سوره نساء''' صد و شصت و دومین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۱۶۲ سوره نساء''' صد و شصت و دومین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. متن آیه در موضوع پاداش اخروی به [[مؤمنان]] از قوم [[یهود]] است. بر اساس این آیه، آن دسته از یهودیان مؤمن که به سخن پیامبران باور پیدا کرده و [[نماز]] و [[زکات]] خود را به جا می‌آورند، در [[قیامت]] پاداشی بزرگ خواهند داشت.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن آیات گذشته در خصوص [[گناه|گناهان]] [[یهود]] و کیفر آنان، در این آیه به مؤمنان یهود پرداخته شده است. بر اساس این آیه، آن دسته از یهودیانی که در علم راسخ‌اند و به [[خدا]] [[ایمان]] داشته و بر آنچه که بر [[پیامبر|پیامبران]] نازل شده ایمان داشته باشند، و احکام مربوط به [[نماز]] و [[زکات]] را رعایت نمایند، در روز [[قیامت]]، پاداشی بزرگ دریافت خواهند کرد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۰|ج=۴}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های با موضوع ایمان]]
[[رده:آیه‌های با موضوع زکات]]
[[رده:آیه‌های با موضوع علم]]
[[رده:آیه‌های با موضوع قیامت]]
[[رده:آیه‌های با موضوع نماز]]
[[رده:آیه‌های با موضوع یهودیت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۲

آیه ۱۶۲ سوره نساء
مشخصات قرآنی
نام سورهنساء
تعداد آیات سوره۱۷۶
شماره آیه۱۶۲
شماره جزء۶
شماره حزب۲۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۶۲ سوره نساء صد و شصت و دومین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. متن آیه در موضوع پاداش اخروی به مؤمنان از قوم یهود است. بر اساس این آیه، آن دسته از یهودیان مؤمن که به سخن پیامبران باور پیدا کرده و نماز و زکات خود را به جا می‌آورند، در قیامت پاداشی بزرگ خواهند داشت.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 لَٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أُولَٰئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا آیهٔ ۱۶۲ از سورهٔ ۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«اما کسانی از آنان که راسخانِ در دانش‌اند (و احکام خدا را به نیکی می‌داند)، و (نیز) مؤمنان، به آنچه که بر تو نازل شده و به آنچه که پیش از تو نازل گردیده است، ایمان می‌آورند، و نماز را بر پای می‌دارند، و زکات اموال را می‌پردازند و به خدا و روز قیامت ایمان دارند به زودی به ایشان پاداشی بزرگ خواهیم داد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«ولی از میان آنان راسخان در علم و مؤمنان به آنچه بر تو و پیش از تو نازل شده است، ایمان دارند، به ویژه نمازگزاران، و زکات‌دهندگان و مؤمنان به خداوند و روز بازپسین، به اینان به زودی پاداش بزرگی خواهیم داد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ضمن آیات گذشته در خصوص گناهان یهود و کیفر آنان، در این آیه به مؤمنان یهود پرداخته شده است. بر اساس این آیه، آن دسته از یهودیانی که در علم راسخ‌اند و به خدا ایمان داشته و بر آنچه که بر پیامبران نازل شده ایمان داشته باشند، و احکام مربوط به نماز و زکات را رعایت نمایند، در روز قیامت، پاداشی بزرگ دریافت خواهند کرد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کرده‌اند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.