آیه ۱۷۵ سوره نساء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع خدا، +رده:آیههای با موضوع ایمان، +رده:آیههای با موضوع هدایت (هاتکت)، ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۷۵ سوره نساء''' صد و هفتاد و پنجمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۷۵ سوره نساء''' صد و هفتاد و پنجمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در متن این آیه، نتیجه [[ایمان]] به [[الله]] و پیروی از او، بهرهمندی از رحمتالله توصیف شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه، وعده داده شده که آن کسانی که به [[خدا]] ایمان آورده و به کتاب آسمانی چنگ بزنند، در رحمت خدا وارد خواهند شد و پاداش الهی را دریافت نماید. در بخش پایانی آیه گفته شده است که این افراد به [[صراط مستقیم|راهی راست]] هدایت خواهند شد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۳۵|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای با موضوع ایمان]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع خدا]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع هدایت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۳
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۱۷۵ | ||||
شماره جزء | ۶ | ||||
شماره حزب | ۲۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷۵ سوره نساء صد و هفتاد و پنجمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در متن این آیه، نتیجه ایمان به الله و پیروی از او، بهرهمندی از رحمتالله توصیف شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اما کسانی که به خدا ایمان آوردند و به دین او چنگ زدند به زودی آنها را به فضل و رحمت خویش وارد خواهد ساخت، و آنان را بهسوی خود، به راهی راست هدایت خواهد کرد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه کسانی که به خداوند ایمان آوردهاند و به او پناه بردهاند، ایشان را به زودی به جوار فضل و رحمت خویش درمیآورد و به راهی راست به سوی خویش رهنمون میگردد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه، وعده داده شده که آن کسانی که به خدا ایمان آورده و به کتاب آسمانی چنگ بزنند، در رحمت خدا وارد خواهند شد و پاداش الهی را دریافت نماید. در بخش پایانی آیه گفته شده است که این افراد به راهی راست هدایت خواهند شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۲۷۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۲۳۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۰۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۰۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۲۳۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.