آیه ۵۷ سوره نساء: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد مقاله آیات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۷ سوره نساء''' پنجاه و هفتمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. متن آیه در توصیف سرنوشت [[مومنان]] است. بر اساس این آیه، مومنان در [[بهشت|بهشتی]] جاودانه جای دارند و از نعمت‌های آن بهره‌مندند. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|1=رازی|2=۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱۰۷|ج=۱۰}}</ref><ref>{{پک|1=طباطبایی|2=۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۷۳|ج=۴}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|1=گمشادزهی|2=۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۸۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|1=خرمشاهی|2=۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۸۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند در ادامه آیه پیشین که سرنوشت [[کافران]] توصیف شد، در این آیه، سرنوشت [[مومنان]] وصف شده است. بر اساس این آیه، مومنانی که ایمان داشته و [[عمل صالح]] کنند، به باغ‌هایی از [[بهشت]] وارد می‌شوند که رودی از زیر درختانش در جریان است. در این آیه تصریح شده است که زندگی در بهشت جاودانه است. در این آیه به همسران بهشتی نیز اشاره شده است. در پایان آیه به سایه‌های طولانی اشاره شده است که به عقیده مکارم شیرازی، نشانه دوام و همیشگی بهشت برخلاف نعمت‌های دنیوی است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۲۶-۴۲۷|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره نساء]]، چهارمین سوره از [[قرآن]] است. این سوره در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، نود و دومین [[سوره]] پس از [[سوره ممتحنه]] و پیش از [[سوره زلزال]] نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کرده‌اند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۱۱۳|ف=سوره نساء}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع بهشت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع ایمان]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع نعمت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۰۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نساء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
| شماره آیه | ۵۷ | ||||
| شماره جزء | ۵ | ||||
| شماره حزب | ۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۷ سوره نساء پنجاه و هفتمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. متن آیه در توصیف سرنوشت مومنان است. بر اساس این آیه، مومنان در بهشتی جاودانه جای دارند و از نعمت‌های آن بهره‌مندند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ لَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِيلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسانی‌که ایمان آوردند و کار شایسته انجام دادند آنها را وارد باغ‌هایی می‌گردانیم که رودها از زیر آن روان است، در آن جاودانه هستند و در آن برایشان همسران پاکیزه‌ای است و آنان را به سایه گسترده‌ای وارد می‌گردانیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به بوستانهایی در خواهیمشان آورد که جویباران از فرودست آن جاری است و جاودانه در آنند، و در آنجا جفتهایی پاکیزه دارند و آنان را به سایه ساری سایه‌گستر در خواهیم آورد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند در ادامه آیه پیشین که سرنوشت کافران توصیف شد، در این آیه، سرنوشت مومنان وصف شده است. بر اساس این آیه، مومنانی که ایمان داشته و عمل صالح کنند، به باغ‌هایی از بهشت وارد می‌شوند که رودی از زیر درختانش در جریان است. در این آیه تصریح شده است که زندگی در بهشت جاودانه است. در این آیه به همسران بهشتی نیز اشاره شده است. در پایان آیه به سایه‌های طولانی اشاره شده است که به عقیده مکارم شیرازی، نشانه دوام و همیشگی بهشت برخلاف نعمت‌های دنیوی است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کرده‌اند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۰: ۱۰۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۵۷۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۸۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۸۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۴۲۶-۴۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
