آیه ۱۱۴ سوره نساء: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱۴ سوره نساء''' صد و چهاردهمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. متن آیه در بیان نبود [[خیر]] در نجوا، جز در مواردی که به امور خیرخواهانه منتهی بشود، است. در این آیه کسانی که در نجواهای خود به [[صدقه]] و اصلاح بین مردم دعوت میکنند، به اجر عظیم وعده داده شدهاند. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۱۷|ج=۱۱}}</ref><ref>{{پک|1=طباطبایی|2=۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱۰۸|ج=۵}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|1=گمشادزهی|2=۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۹۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|1=خرمشاهی|2=۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۹۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه، در ضمن آیات گذشته در خصوص جلسات مخفیانه [[نفاق|منافقان]] برای دشمنی با [[اسلام]] و [[محمد]]، گفته شده است که در بسیاری از نجواهای مخفیانه آنان، خیری وجود ندارد. در ادامه این آیه، چند استثناء به عنوان نجواهای خیر، یاد شده است تا قبح عمومی نجوا، از آیه برداشت نشود. در این بخش از آیه گفته شده است که نجواهایی که کسی را به [[صدقه]] یا نیکوکاری یا اصلاح بین مردم دعوت کند، عملی خیر تلقی میشود. در ادامه نیز تصریح شده است که کسی که چنین کند و در طلب خشنودی [[خدا]] باشد، به او پاداش بزرگ داده خواهد شد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۵-۱۲۶|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره نساء]]، چهارمین سوره از [[قرآن]] است. این سوره در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، نود و دومین [[سوره]] پس از [[سوره ممتحنه]] و پیش از [[سوره زلزال]] نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۱۱۳|ف=سوره نساء}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع نفاق]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع صدفه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۷
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۱۱۴ | ||||
شماره جزء | ۵ | ||||
شماره حزب | ۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱۴ سوره نساء صد و چهاردهمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. متن آیه در بیان نبود خیر در نجوا، جز در مواردی که به امور خیرخواهانه منتهی بشود، است. در این آیه کسانی که در نجواهای خود به صدقه و اصلاح بین مردم دعوت میکنند، به اجر عظیم وعده داده شدهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در بسیاری از رازگوییهای آنان خیر و خوبی نیست، مگر کسی که به صدقه یا کار خوب یا اصلاح بین مردم فرمان دهد، و هرکس برای طلب خشنودی خداوند چنین کند به او پاداشی بزرگ خواهیم داد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در اغلب رازگوییهای ایشان خیری نیست، مگر آنکه کسی به صدقه یا به نیکوکاری یا اصلاح بین مردم بپردازد و هر کس که در طلب خشنودی خداوند چنین کاری کند، به زودی به او پاداش بزرگی خواهیم داد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه، در ضمن آیات گذشته در خصوص جلسات مخفیانه منافقان برای دشمنی با اسلام و محمد، گفته شده است که در بسیاری از نجواهای مخفیانه آنان، خیری وجود ندارد. در ادامه این آیه، چند استثناء به عنوان نجواهای خیر، یاد شده است تا قبح عمومی نجوا، از آیه برداشت نشود. در این بخش از آیه گفته شده است که نجواهایی که کسی را به صدقه یا نیکوکاری یا اصلاح بین مردم دعوت کند، عملی خیر تلقی میشود. در ادامه نیز تصریح شده است که کسی که چنین کند و در طلب خشنودی خدا باشد، به او پاداش بزرگ داده خواهد شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۲۱۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۱۰۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۹۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۹۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۱۲۵-۱۲۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.