آیه ۳۱ سوره مرسلات: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۱ سوره مرسلات''' | '''آیه ۳۱ سوره مرسلات''' سی و یکمین [[آیه]] از هفتاد و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] در توصیف [[عذاب]] منکران [[معاد]] میگوید: «آن سایهای است که آرامشبخش نیست و [[دوزخیان]] از شعلههای آتش در امان نیستند.» چرا که این سایه خود برخاسته از آتش است. وصف دیگری از این سایههای [[جهنم|جهنمی]] در آیات [[سوره واقعه]] نیز آمده است. (آیات ۴۱ تا ۴۴ سوره واقعه) | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در توصیف عذاب منکران معاد میگوید: «آن سایهای است که آرامشبخش نیست و دوزخیان از شعلههای آتش در امان نیستند.» چرا که این سایه خود برخاسته از آتش است. وصف دیگری از این سایههای جهنمی در آیات سوره واقعه نیز آمده است. (آیات ۴۱ تا ۴۴ سوره واقعه)<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در توصیف عذاب منکران معاد میگوید: «آن سایهای است که آرامشبخش نیست و دوزخیان از شعلههای آتش در امان نیستند.» چرا که این سایه خود برخاسته از آتش است. وصف دیگری از این سایههای جهنمی در آیات سوره واقعه نیز آمده است. (آیات ۴۱ تا ۴۴ سوره واقعه)<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۷–۴۱۸|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۵۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مرسلات | ||||
تعداد آیات سوره | ۵۰ | ||||
شماره آیه | ۳۱ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۱ سوره مرسلات سی و یکمین آیه از هفتاد و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. قرآن در توصیف عذاب منکران معاد میگوید: «آن سایهای است که آرامشبخش نیست و دوزخیان از شعلههای آتش در امان نیستند.» چرا که این سایه خود برخاسته از آتش است. وصف دیگری از این سایههای جهنمی در آیات سوره واقعه نیز آمده است. (آیات ۴۱ تا ۴۴ سوره واقعه)
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«که نه خنک است و نه حرارت آتش را باز میدارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«که نه سایهگستر است و نه از لهیب آتش باز میدارد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در توصیف عذاب منکران معاد میگوید: «آن سایهای است که آرامشبخش نیست و دوزخیان از شعلههای آتش در امان نیستند.» چرا که این سایه خود برخاسته از آتش است. وصف دیگری از این سایههای جهنمی در آیات سوره واقعه نیز آمده است. (آیات ۴۱ تا ۴۴ سوره واقعه)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مرسلات، هفتاد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره همزه و پیش از سوره ق نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۷۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۴۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۴۱۷–۴۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مرسلات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.