آیه ۱۹ سوره الرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد مقاله آیات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹ سوره الرحمن''' نوزدهمین [[آیه]] از پنجاه و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به [[نعمت]] وجود دریاها بر روی زمین اشاره شده است. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۳۵۰|ج=۲۹}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱۵۲|ج=۱۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۳۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۳۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آیه مورد بحث به دریاها اشاره می‌شود و منظور از آن همه دریاها نیست؛ بلکه منظور گونه خاصی از دریاها که پدیده‌ای عجیب در آنها وجود دارد. به گفته مکارم، مرج به معنای مخلوط کردن یا فرستادن و رها نمودن است و در اینجا به معنی کنار هم قرار دادن میباشد. بر اساس متن آیه، منظور از دو دریا، دو دریای آب شیرین و شور است که در کنار هم قرار گرفته و با هم تماس دارند. به گزارش مکارم، برخی معتقدند این آیه اشاره به جریان «گلف استریم» است. «گلف استریم» یکی از رودهای بزرگ دنیاست که در داخل اقیانوس حرکت می‌کند. این رود عظیم از سواحل آمریکای مرکزی حرکت کرده و پس از پیمودن اقیانوس اطلس به سواحل اروپای شمالی می‌رسد. این آب‌ها گرم هستند و رنگ‌شان با رنگ آب‌های مجاور متفاوت است. تفاوت درجه حرارت این آب‌ها با آب‌های مجاور بین ۱۰ تا ۱۵ درجه است و آب‌های کناره‌ای آنها سرد هستند. «گلف استریم» با ایجاد بادهای گرم، درجه حرارت کشورهای شمالی اروپا را تغییر داده و هوای آن مناطق را مطبوع و معتدل می‌کند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۴ و ۱۳۱-۱۳۳|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره الرحمن]]، پنجاه و پنجمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، نود و هفتمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره رعد]] و پیش از [[سوره انسان]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک [[آیه]] (آیه ۲۹) از آن را [[سوره مکی|مکی]] و الباقی را [[سوره مدنی|مدنی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۷۶۴|ف=سوره الرحمن}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | الرحمن | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹ سوره الرحمن نوزدهمین آیه از پنجاه و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به نعمت وجود دریاها بر روی زمین اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«دو دریار را (در کنار هم) روان کرد تا (به هم) بپیوندند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«دو دریا را که به هم می‌رسند درآمیخت»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آیه مورد بحث به دریاها اشاره می‌شود و منظور از آن همه دریاها نیست؛ بلکه منظور گونه خاصی از دریاها که پدیده‌ای عجیب در آنها وجود دارد. به گفته مکارم، مرج به معنای مخلوط کردن یا فرستادن و رها نمودن است و در اینجا به معنی کنار هم قرار دادن میباشد. بر اساس متن آیه، منظور از دو دریا، دو دریای آب شیرین و شور است که در کنار هم قرار گرفته و با هم تماس دارند. به گزارش مکارم، برخی معتقدند این آیه اشاره به جریان «گلف استریم» است. «گلف استریم» یکی از رودهای بزرگ دنیاست که در داخل اقیانوس حرکت می‌کند. این رود عظیم از سواحل آمریکای مرکزی حرکت کرده و پس از پیمودن اقیانوس اطلس به سواحل اروپای شمالی می‌رسد. این آب‌ها گرم هستند و رنگ‌شان با رنگ آب‌های مجاور متفاوت است. تفاوت درجه حرارت این آب‌ها با آب‌های مجاور بین ۱۰ تا ۱۵ درجه است و آب‌های کناره‌ای آنها سرد هستند. «گلف استریم» با ایجاد بادهای گرم، درجه حرارت کشورهای شمالی اروپا را تغییر داده و هوای آن مناطق را مطبوع و معتدل می‌کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره الرحمن، پنجاه و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره رعد و پیش از سوره انسان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۲۹) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۳۵۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۱۵۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۱۲۴ و ۱۳۱-۱۳۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره الرحمن»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۶۴.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
