آیه ۱ سوره حدید: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد مقاله آیات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱ سوره حدید''' یکمین [[آیه]] از پنجاه و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. موضوع آیات ابتدایی سوره حدید، [[توحید]] [[خداوند]] است که [[قرآن]] در این آیات حدود بیست وصف را برای [[الله]] برمی‌شمرد و در اولین آیه به [[تسبیح]] پروردگار توسط تمام موجودات عالم هستی اشاره می‌کند. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۴۴۱|ج=۲۹}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۲۴۸|ج=۱۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۳۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۳۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در سه آیه آغازین سوره، به معرفی جامعی از صفات الله پرداخته شده که حدود بیست صفت در این آیات مورد اشاره قرار گرفته است. در آیه نخست به تسبیح و تنزیه خداوند اشاره شده است که براساس متن آیه همه موجودات (اعم از صاحبان عقل و ذی روح و مخلوقات بی روح) او را تسبیح می‌گویند و او را از هر عیب و نقصی پاک و برکنار می‌خوانند. به گزارش مکارم، تفاوت تعبیر در «[[سوره‌های مسبحات]]» که در برخی از آنها فعل «سبّح» به شکل [[ماضی]] و در برخی دیگر به شکل [[مضارع]] بیان شده‌اند؛ ممکن است اشاره به این نکته باشد که در گذشته و آینده و در همه زمان‌ها موجودات جهان در حال تسبیح و تقدیس ذات پروردگار هستند. در انتها، آیه نیز با دو صفت «[[عزیز]]» و «[[حکیم (اسماء الحسنی)|حکیم]]» به معنای عزت‌مند و درست‌کار که از [[اسماء الحسنی]] الهی هستند؛ پایان می‌یابد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۴-۲۹۶|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره حدید]]، پنجاه و هفتمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، نود و چهارمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره زلزال]] و پیش از [[سوره محمد]] نازل شد. این سوره را [[سوره مدنی|مدنی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۸۷۲|ف=سوره حدید}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حدید | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره حدید یکمین آیه از پنجاه و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. موضوع آیات ابتدایی سوره حدید، توحید خداوند است که قرآن در این آیات حدود بیست وصف را برای الله برمی‌شمرد و در اولین آیه به تسبیح پروردگار توسط تمام موجودات عالم هستی اشاره می‌کند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، آنچه در آسمانها و زمین است خداوند را به پاکی یاد می‌کنند و اوست پیروزمند فرزانه»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، آنچه در آسمانها و زمین است، خداوند را تسبیح می‌گوید، و اوست پیروزمند فرزانه»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در سه آیه آغازین سوره، به معرفی جامعی از صفات الله پرداخته شده که حدود بیست صفت در این آیات مورد اشاره قرار گرفته است. در آیه نخست به تسبیح و تنزیه خداوند اشاره شده است که براساس متن آیه همه موجودات (اعم از صاحبان عقل و ذی روح و مخلوقات بی روح) او را تسبیح می‌گویند و او را از هر عیب و نقصی پاک و برکنار می‌خوانند. به گزارش مکارم، تفاوت تعبیر در «سوره‌های مسبحات» که در برخی از آنها فعل «سبّح» به شکل ماضی و در برخی دیگر به شکل مضارع بیان شده‌اند؛ ممکن است اشاره به این نکته باشد که در گذشته و آینده و در همه زمان‌ها موجودات جهان در حال تسبیح و تقدیس ذات پروردگار هستند. در انتها، آیه نیز با دو صفت «عزیز» و «حکیم» به معنای عزت‌مند و درست‌کار که از اسماء الحسنی الهی هستند؛ پایان می‌یابد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حدید، پنجاه و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زلزال و پیش از سوره محمد نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۴۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۴۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۲۹۴-۲۹۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حدید»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۷۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
