آیه ۱۹ سوره حدید: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹ سوره حدید''' نوزدهمین [[آیه]] از پنجاه و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. «[[صدیق]]» و «[[شهید]]» دو وصف و صفتی هستند که در این آیه برای [[مؤمنان]] برشمرده شده است. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۴۶۲|ج=۲۹}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۲۸۰|ج=۱۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۴۰}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۴۰}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه برای مؤمنان راستین دو وصف «صدیق» و «شهید» را بهکار برده است. به گزارش او، «صدیق» [[صیغه مبالغه]] از (صدق) و به معنای کسی است که سرتاپا راستی است و نمونه کامل صداقت است. «شهید» نیز از ماده (شهود) به معنی «حضور توام با مشاهده» است و به کسی که در جایی حاضر و ناظر است؛ شاهد یا شهید گفته میشود. اما به گفته مکارم، منظور از «شهید» در اینجا «شهادت بر اعمال» است؛ درحالیکه برخی از [[مفسران]] احتمال دادهاند که منظور کشتهشدگان در راه خدا باشند. سپس در ادامه آیه اشاره میشود که برای آنها پاداش اعمال و نور [[ایمان]] در [[آخرت]] اختصاص مییابد. در عبارت پایانی آیه نیز [[کافران]] و مکذّبان آیات الهی اصحاب [[دوزخ]] دانسته شدهاند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۴۹-۳۵۱|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره حدید]]، پنجاه و هفتمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، نود و چهارمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره زلزال]] و پیش از [[سوره محمد]] نازل شد. این سوره را [[سوره مدنی|مدنی]] دانستهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۷۲|ف=سوره حدید}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۴
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | حدید | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
شماره آیه | ۱۹ | ||||
شماره جزء | ۲۷ | ||||
شماره حزب | ۱۰۸ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹ سوره حدید نوزدهمین آیه از پنجاه و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. «صدیق» و «شهید» دو وصف و صفتی هستند که در این آیه برای مؤمنان برشمرده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ ۖ وَالشُّهَدَاءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و کسانیکه به خدا و پیغمبرش ایمان آوردهاند آنان راستانند، و شهیدان نزد پروردگارشان پاداش و نورشان را دارند، و کسانیکه کفر ورزیدند و آیات ما را تکذیب کردند آنان دوزخیاند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که به خداوند و پیامبرانش ایمان آوردهاند، اینانند که صدیقند، و شهیدان نزد پروردگارشان هستند، و اجرشان و نورشان را دارند، و کسانی که کفرورزیدهاند و آیات ما را دروغ انگاشتهاند اینانند که دوزخیاند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه برای مؤمنان راستین دو وصف «صدیق» و «شهید» را بهکار برده است. به گزارش او، «صدیق» صیغه مبالغه از (صدق) و به معنای کسی است که سرتاپا راستی است و نمونه کامل صداقت است. «شهید» نیز از ماده (شهود) به معنی «حضور توام با مشاهده» است و به کسی که در جایی حاضر و ناظر است؛ شاهد یا شهید گفته میشود. اما به گفته مکارم، منظور از «شهید» در اینجا «شهادت بر اعمال» است؛ درحالیکه برخی از مفسران احتمال دادهاند که منظور کشتهشدگان در راه خدا باشند. سپس در ادامه آیه اشاره میشود که برای آنها پاداش اعمال و نور ایمان در آخرت اختصاص مییابد. در عبارت پایانی آیه نیز کافران و مکذّبان آیات الهی اصحاب دوزخ دانسته شدهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حدید، پنجاه و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره زلزال و پیش از سوره محمد نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۶۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۸۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۳۴۹-۳۵۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حدید»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.