آیه ۲۸ سوره حدید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۸ سوره حدید''' بیست و هشتمین [[آیه]] از پنجاه و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲۸ سوره حدید''' بیست و هشتمین [[آیه]] از پنجاه و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. موضوع این آیه سفارش [[قرآن]] به [[مؤمنان]] درباره رعایت [[تقوا]] و بیان ثمرات آن و [[ایمان]] آوردن به [[پیامبر اسلام]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: مخاطب اصلی این آیه مؤمنان هستند و قرآن آن گروه از مؤمنانی را که دعوت پیامبر را پذیرفتند ولی هنوز ایمانشان راسخ نشده است؛ به داشتن تقوا و ایمان (در عمل) سفارش می‌کند. سپس در ادامه آیه به سه نتیجه و موهبتی که از طریق رعایت تقوا نصیب آنان می‌شود؛ اشاره دارد. براساس متن آیه: «[[خداوند]] دو سهم از [[رحمت|رحمتش]] را شامل حال آنها می‌گرداند، در زندگی به آنها نوری می‌بخشد که در پرتوی آن راه زندگی را پیدا می‌کنند و سوم آنکه مورد [[مغفرت]] و بخشش خداوند قرار می‌گیرند.» در پایان آیه نیز به تناسب مضمون آن، دو اسم «[[غفور]]» و «[[رحیم]]» از [[اسماء الحسنی|اسماءالحسنی]] الهی بیان شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹۴-۳۹۶|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حدید | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۸ سوره حدید بیست و هشتمین آیه از پنجاه و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. موضوع این آیه سفارش قرآن به مؤمنان درباره رعایت تقوا و بیان ثمرات آن و ایمان آوردن به پیامبر اسلام است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَيَجْعَلْ لَكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! از خدا بترسید و به پیغمبر او ایمان بیاورید تا خداوند دو پاداش خود را به شما بدهد و برایتان نوری قرار دهد که در پرتو آن حرکت کنید و تا شما را بیامرزد و خداوند آمرزنده‌ای مهربان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای مؤمنان از خداوند پروا کنید و به پیامبر او ایمان آورید، تا بهره دوچندان از رحمت خویش به شما ارزانی دارد، و برای شما نوری قرار دهد که با آن [به درستی] راه روید و شما را بیامرزد، و خداوند آمرزگار مهربان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: مخاطب اصلی این آیه مؤمنان هستند و قرآن آن گروه از مؤمنانی را که دعوت پیامبر را پذیرفتند ولی هنوز ایمانشان راسخ نشده است؛ به داشتن تقوا و ایمان (در عمل) سفارش می‌کند. سپس در ادامه آیه به سه نتیجه و موهبتی که از طریق رعایت تقوا نصیب آنان می‌شود؛ اشاره دارد. براساس متن آیه: «خداوند دو سهم از رحمتش را شامل حال آنها می‌گرداند، در زندگی به آنها نوری می‌بخشد که در پرتوی آن راه زندگی را پیدا می‌کنند و سوم آنکه مورد مغفرت و بخشش خداوند قرار می‌گیرند.» در پایان آیه نیز به تناسب مضمون آن، دو اسم «غفور» و «رحیم» از اسماءالحسنی الهی بیان شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حدید، پنجاه و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زلزال و پیش از سوره محمد نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۷۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۹۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۳۹۴-۳۹۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حدید»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۷۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
