آیه ۴۸ سوره الرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۸ سوره الرحمن''' چهل و هشتمین [[آیه]] از پنجاه و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۴۸ سوره الرحمن''' چهل و هشتمین [[آیه]] از پنجاه و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، در این آیه به توصیف دو باغ بهشتی پرداخته شده که مختص خائفان از مقام [[خداوند]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در توصیف دو باغ ویژه [[بهشت]] می‌گوید: «آن دو باغ دارای انواع نعمت‌ها و درختان پر شاخه تازه و باطرواتند.» به گزارش مکارم، «ذواتا» تثنیه (ذات) و به معنای صاحب و دارنده است و «افنان» نیز (جمع فنن) که در اصل به معنی شاخه‌های تازه و پر برگ است. از نظر او در این آیه هر دو معنا ممکن است استعمال شده باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۶۳-۱۶۴|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | الرحمن | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۸ | ||||
| شماره آیه | ۴۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۸ سوره الرحمن چهل و هشتمین آیه از پنجاه و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، در این آیه به توصیف دو باغ بهشتی پرداخته شده که مختص خائفان از مقام خداوند است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(دو باغ که درختانش) شاخه‌های بسیار دارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[درختان آن دو بوستان] شاخه در شاخه‌اند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در توصیف دو باغ ویژه بهشت می‌گوید: «آن دو باغ دارای انواع نعمت‌ها و درختان پر شاخه تازه و باطرواتند.» به گزارش مکارم، «ذواتا» تثنیه (ذات) و به معنای صاحب و دارنده است و «افنان» نیز (جمع فنن) که در اصل به معنی شاخه‌های تازه و پر برگ است. از نظر او در این آیه هر دو معنا ممکن است استعمال شده باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره الرحمن، پنجاه و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره رعد و پیش از سوره انسان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۲۹) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۳۷۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۱۷۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۱۶۳-۱۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره الرحمن»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۶۴.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
