آیه ۱۴۲ سوره نساء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۴۲ سوره نساء''' صد و چهل و دومین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۴۲ سوره نساء''' صد و چهل و دومین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. متن آیه در بیان ویژگی‌های [[نفاق|منافقان]] است و برای آنان ۵ صفت (یک صفت در آیه بعدی) گزارش شده است. چهار وصفی که در این آیه برای منافقان آمده است؛ خدعه‌کردن آنها، کسالت در [[نماز]]، کم [[ذکر الهی]] گفتن و [[ریاکاری]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه حاضر و [[آیه ۱۴۳ سوره نساء|آیه بعدی]]، پنج صفت از [[نفاق|منافقان]] گزارش شده است. اولین صفت، خدعه منافقان است. در ادامه توصیف این وصف گفته شده که این گروه، در خدعه‌ای گرفتار هستند که خود از آن بی خبرند. دومین وصف، کسالت آنها در [[نماز]] است. سومین نشانه، عمل [[ریا|ریاکارانه]] است. چهارمین صفت این گروه، [[ذکر]] کم آنها است. در آیه بعد نیز پنجمین صفت آنان، همواره بین [[حق و باطل]] بودن و عدم گرایش به یکی از آنها عنوان شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۷۷-۱۷۸|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نساء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
| شماره آیه | ۱۴۲ | ||||
| شماره جزء | ۵ | ||||
| شماره حزب | ۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴۲ سوره نساء صد و چهل و دومین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. متن آیه در بیان ویژگی‌های منافقان است و برای آنان ۵ صفت (یک صفت در آیه بعدی) گزارش شده است. چهار وصفی که در این آیه برای منافقان آمده است؛ خدعه‌کردن آنها، کسالت در نماز، کم ذکر الهی گفتن و ریاکاری است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بی‌گمان منافقان خدا را فریب می‌دهند، درحالیکه او آنها را فریب می‌دهد و چون برای نماز برخیزند سست و بی‌حال به نماز می‌ایستند، با مردم ریا می‌کنند و بجز اندکی خدا را یاد نمی‌کنند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«منافقان می‌خواهند به خدا نیرنگ بزنند، و حال آنکه خداوند به آنان [به جزای عملشان] نیرنگ می‌زند، و [اینان] چون به نماز برخیزند کسل‌وار برخیزند، [و] با مردم ریاکاری کنند و خدا را جز اندکی یاد نمی‌کنند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه حاضر و آیه بعدی، پنج صفت از منافقان گزارش شده است. اولین صفت، خدعه منافقان است. در ادامه توصیف این وصف گفته شده که این گروه، در خدعه‌ای گرفتار هستند که خود از آن بی خبرند. دومین وصف، کسالت آنها در نماز است. سومین نشانه، عمل ریاکارانه است. چهارمین صفت این گروه، ذکر کم آنها است. در آیه بعد نیز پنجمین صفت آنان، همواره بین حق و باطل بودن و عدم گرایش به یکی از آنها عنوان شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کرده‌اند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۲۴۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۱۷۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۰۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۱۷۷-۱۷۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
