آیه ۷ سوره حدید: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷ سوره حدید''' هفتمین [[آیه]] از پنجاه و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۷ سوره حدید''' هفتمین [[آیه]] از پنجاه و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مذکور انسان‌ها به [[ایمان]] آوردن به [[خداوند]] و [[پیامبر|پیامبرش]] و [[انفاق]] در راه او دعوت شده‌اند که برای انفاق نیز پاداش بزرگی در نظر گرفته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] پس از برشمردن اوصاف خداوند در آیات قبل، در این آیه همه انسان‌ها را به ایمان و عمل دعوت می‌کند و سپس از آنها می‌خواهد در راه خدا انفاق کنند. به گزارش او، دعوت به انفاق همراه با این نکته است که مالک حقیقی و اصلی خداوند است و آنچه که اکنون از اموال و سرمایه‌ها در اختیار شماست؛ امانت در نزد شما و از اقوام گذشته به شما رسیده است. تعبیر به «مستخلفین» ممکن است اشاره به نمایندگی انسان از سوی خداوند بر زمین یا جانشینی از اقوام پیشین و یا هر دو باشد. در پایان آیه برای تشویق انسان‌ها به انفاق کردن، اجر بزرگی در نظر گرفته شده که این عبارت اشاره به عظمت و مواهب الهی، ابدیت و دوام آن است و نه تنها در آخرت که در دنیا قسمتی از این اجر بزرگ نیز نصیب آنها می‌شود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۱۴-۳۱۵|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حدید | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره حدید هفتمین آیه از پنجاه و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مذکور انسان‌ها به ایمان آوردن به خداوند و پیامبرش و انفاق در راه او دعوت شده‌اند که برای انفاق نیز پاداش بزرگی در نظر گرفته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ ۖ فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَأَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به خدا و پیغمبرش ایمان بیاورید و از آنچه شما را در آن جانشین ساخته است ببخشید زیرا کسانی که از شما ایمان بیاورند و بذل و بخشش بکنند پاداش بزرگی دارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به خداوند و پیامبر او ایمان بیاورید و از آنچه شما را در آن جانشین ساخته است انفاق کنید، آری کسانی از شما که ایمان آورده و انفاق کنند پاداش بزرگی دارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن پس از برشمردن اوصاف خداوند در آیات قبل، در این آیه همه انسان‌ها را به ایمان و عمل دعوت می‌کند و سپس از آنها می‌خواهد در راه خدا انفاق کنند. به گزارش او، دعوت به انفاق همراه با این نکته است که مالک حقیقی و اصلی خداوند است و آنچه که اکنون از اموال و سرمایه‌ها در اختیار شماست؛ امانت در نزد شما و از اقوام گذشته به شما رسیده است. تعبیر به «مستخلفین» ممکن است اشاره به نمایندگی انسان از سوی خداوند بر زمین یا جانشینی از اقوام پیشین و یا هر دو باشد. در پایان آیه برای تشویق انسان‌ها به انفاق کردن، اجر بزرگی در نظر گرفته شده که این عبارت اشاره به عظمت و مواهب الهی، ابدیت و دوام آن است و نه تنها در آخرت که در دنیا قسمتی از این اجر بزرگ نیز نصیب آنها می‌شود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حدید، پنجاه و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زلزال و پیش از سوره محمد نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۴۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۶۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۳۱۴-۳۱۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حدید»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۷۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
