آیه ۲۲ سوره حدید: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲ سوره حدید''' بیست و دومین [[آیه]] از پنجاه و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲۲ سوره حدید''' بیست و دومین [[آیه]] از پنجاه و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به «[[لوح محفوظ]]» و علم [[خداوند]] است که در آن تمام حوادثی که در عالم رخ می‌دهد؛ ثبت و ضبط شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] برای اینکه مردم به زندگی دنیا دل‌بسته نشوند؛ در این آیه به وجود «لوح محفوظ» اشاره دارد که تمام اتفاقات عالم در آن ثبت شده و براساس متن آیه همه مصیبت‌ها و سختی‌هایی که به انسان‌ها می‌رسد؛ از قبل در آن کتاب (لوح یا علم) آمده است. به گزارش مکارم، منظور از این مصائب تنها مصائبی هستند که بر اثر اعمال انسان‌ها نیست و قابل اجتناب نیستند. (مانند زلزله، سیل، طوفان و مرگ و میر انسان‌ها) به گفته او، مصائبی که در دنیا وجود دارد دو نوع است: گرفتاری‌ها و مشکلاتی که از اعمال ناشایست انسان‌ها نشأت می‌گیرد. ([[آیه ۳۰ سوره شوری]]) و مصائب و سختی‌هایی که انسان‌ها در آن نقشی ندارند. (در این آیه به آن اشاره شد.) عبارت پایانی آیه (ان ذلک علی الله یسیر) نیز به این معناست که ثبت این همه حوادث در لوح محفوظ با کثرت فراوان آن برای خداوند آسان است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۱-۳۶۴|ج=۲۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حدید | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره حدید بیست و دومین آیه از پنجاه و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به «لوح محفوظ» و علم خداوند است که در آن تمام حوادثی که در عالم رخ می‌دهد؛ ثبت و ضبط شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«هیچ مصیبتی در زمین و نه در جان‌هایتان نرسد مگر پیش از آنکه آن‌را پدید آوردیم در کتابی نوشته شده است بی‌گمان این امر بر خداوند آسان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هیچ مصیبتی در زمین [به جسم و مال] و به جانهای شما نرسد مگر آنکه پیش از آنکه آن را آفریده باشیم در کتابی [ثبت] است، بی‌گمان این امر بر خداوند آسان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن برای اینکه مردم به زندگی دنیا دل‌بسته نشوند؛ در این آیه به وجود «لوح محفوظ» اشاره دارد که تمام اتفاقات عالم در آن ثبت شده و براساس متن آیه همه مصیبت‌ها و سختی‌هایی که به انسان‌ها می‌رسد؛ از قبل در آن کتاب (لوح یا علم) آمده است. به گزارش مکارم، منظور از این مصائب تنها مصائبی هستند که بر اثر اعمال انسان‌ها نیست و قابل اجتناب نیستند. (مانند زلزله، سیل، طوفان و مرگ و میر انسان‌ها) به گفته او، مصائبی که در دنیا وجود دارد دو نوع است: گرفتاری‌ها و مشکلاتی که از اعمال ناشایست انسان‌ها نشأت می‌گیرد. (آیه ۳۰ سوره شوری) و مصائب و سختی‌هایی که انسان‌ها در آن نقشی ندارند. (در این آیه به آن اشاره شد.) عبارت پایانی آیه (ان ذلک علی الله یسیر) نیز به این معناست که ثبت این همه حوادث در لوح محفوظ با کثرت فراوان آن برای خداوند آسان است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حدید، پنجاه و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زلزال و پیش از سوره محمد نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۶۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۸۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۳۶۱-۳۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حدید»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۷۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
