آیه ۵۴ سوره نساء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۴ سوره نساء''' پنجاه و چهارمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۵۴ سوره نساء''' پنجاه و چهارمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. متن آیه در ادامه آیه پیشین به موضوع عدم حقانیت [[یهود]] برای قضاوت میان [[مسلمان|مسلمانان]] و [[مشرکان]] است و در پایان آیه، به رسیدن فرمانروایی، نبوت (حکمت) و کتاب به [[آل ابراهیم]] تصریح شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیه پیشین که در ضمن نقدی بر [[یهودیان]]، دلیلی بر ناحق بودن قضاوت یهودیان بین [[مسلمان|مسلمانان]] و [[مشرکان]] بیان شد، در این آیه دلیل دیگری نیز آمده است. بر اساس این آیه، قضاوت یهودیان به خاطر آنچه خدا به مسلمانان اعطا کرده است، با حسادت همراه است. در پایان آیه تصریح شده است که [[کتاب آسمانی]]، نبوت و فرمانروایی بزرگ به [[خاندان ابراهیم]] رسیده است و این موهبتی از جانب [[الله]] بوده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۲۱|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع خدا]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع یهودیت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع ابراهیم]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع مسلمانان]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع کتب آسمانی]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع هدایت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۳۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۵۴ | ||||
شماره جزء | ۵ | ||||
شماره حزب | ۱۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۴ سوره نساء پنجاه و چهارمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. متن آیه در ادامه آیه پیشین به موضوع عدم حقانیت یهود برای قضاوت میان مسلمانان و مشرکان است و در پایان آیه، به رسیدن فرمانروایی، نبوت (حکمت) و کتاب به آل ابراهیم تصریح شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَىٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۖ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا آنان به چیزی حسد میورزند که خداوند از فضل خویش به مردم دادهاست؟ بهراستی که آل ابراهیم را کتاب و حکمت دادیم و به آنان پادشاهی بزرگی عطا کردیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا مگر به خاطر آنچه خداوند از لطف خویش [به بعضی از] مردمان بخشیده به آنان رشک میبرند؟ ما به خاندان ابراهیم کتاب آسمانی و نبوت دادهایم و به آنان فرمانروایی بزرگی بخشیدهایم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیه پیشین که در ضمن نقدی بر یهودیان، دلیلی بر ناحق بودن قضاوت یهودیان بین مسلمانان و مشرکان بیان شد، در این آیه دلیل دیگری نیز آمده است. بر اساس این آیه، قضاوت یهودیان به خاطر آنچه خدا به مسلمانان اعطا کرده است، با حسادت همراه است. در پایان آیه تصریح شده است که کتاب آسمانی، نبوت و فرمانروایی بزرگ به خاندان ابراهیم رسیده است و این موهبتی از جانب الله بوده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۰: ۱۰۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۵۷۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۸۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۸۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۴۲۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.