آیه ۷۹ سوره نساء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۹ سوره نساء''' هفتاد و نهمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۷۹ سوره نساء''' هفتاد و نهمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. متن آیه در بیان منشاء [[خیر]] و [[شر]] است. بر اساس این آیه، تمام خیر از جانب [[خدا]] و تمام شر از جانب نفس وجودی آدمی صادر میشود. بر اساس این آیه، [[محمد]] به عنوان [[رسول]] مبعوث شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه، در ضمن آیه پیشین است و در متن آن، تمام نیکیها و خوبیها از جانب [[خدا]] معرفی شده است. در ادامه این آیه، منشاء تمام [[شر]] و بدی نیز از سوی خود آدمی معرفی شده است. در پایان آیه، با مخاطب قرار دادن [[محمد]]، او را از [[رسول|رسولان]] معرفی کرده است و [[الله]] را شاهدی کافی بر این موضوع دانسته است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰-۲۱|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع محمد]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع خدا]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۸
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۷۹ | ||||
شماره جزء | ۵ | ||||
شماره حزب | ۱۸ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۹ سوره نساء هفتاد و نهمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. متن آیه در بیان منشاء خیر و شر است. بر اساس این آیه، تمام خیر از جانب خدا و تمام شر از جانب نفس وجودی آدمی صادر میشود. بر اساس این آیه، محمد به عنوان رسول مبعوث شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ ۚ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اگر خوبی به تو برسد از جانب خدا است و اگر بدی و بلایی به تو برسد از جانب خودت میباشد، و ما تو را به عنوان پیامبری برای مردم فرستادیم و کافی است که خداوند گواه باشد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هر خیری که به تو برسد از سوی خداوند است و هر شری که به تو برسد از خود توست، و تو را به پیامبری برای مردمان فرستادهایم و خداوند گواهی را کافی است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که این آیه، در ضمن آیه پیشین است و در متن آن، تمام نیکیها و خوبیها از جانب خدا معرفی شده است. در ادامه این آیه، منشاء تمام شر و بدی نیز از سوی خود آدمی معرفی شده است. در پایان آیه، با مخاطب قرار دادن محمد، او را از رسولان معرفی کرده است و الله را شاهدی کافی بر این موضوع دانسته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۰: ۱۴۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۹۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۹۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۲۰-۲۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.