آیه ۱۴۶ سوره نساء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۴۶ سوره نساء''' صد و چهل و ششمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۴۶ سوره نساء''' صد و چهل و ششمین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در متن آیه گفته شده است که [[نفاق|منافقان]]، اگر [[توبه]] کنند، از [[عذاب الهی|عذابی]] که در [[آیه ۱۴۵ سوره نساء|آیه گذشته]] به آن تاکید شده بود، نجات خواهند یافت. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش شده است که در ادامه آیه گذشته در خصوص [[جهنم|جهنمی]] بودن [[نفاق|منافقان]]، تنها راه نجات آنان را [[توبه]] و اصلاح اعمال گذشته و پناه بردن به درگاه الهی معرفی میشود. در پایان آیه گفته شده است که این افراد پس از توبه باید [[دین]] خود را برای [[الله]] خالص کنند تا از [[عذاب الهی|عذاب]] نجات یابند. در این آیه تصریح شده است که این افراد اگر چنین کنند، همراه با [[مومنان]] خواهند بود و همراه آنان اجری عظیم دریافت خواهند کرد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۱|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۱۴۶ | ||||
شماره جزء | ۵ | ||||
شماره حزب | ۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴۶ سوره نساء صد و چهل و ششمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در متن آیه گفته شده است که منافقان، اگر توبه کنند، از عذابی که در آیه گذشته به آن تاکید شده بود، نجات خواهند یافت.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به جز کسانی که توبه کردند و خود را اصلاح نمودند و به دین خدا چنگ زدند و آئین خود را خالصانه برای خدا قرار دادند، پس ایشان با مؤمنانند و خداوند پاداشی بزرگ به مؤمنان خواهد داد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«مگر کسانی که توبه و درستکاری کنند و به خداوند پناه برند و دین خویش را برای خدا خالص سازند، اینان در زمره مؤمنانند و خداوند به زودی به مؤمنان پاداش بزرگی میبخشد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش شده است که در ادامه آیه گذشته در خصوص جهنمی بودن منافقان، تنها راه نجات آنان را توبه و اصلاح اعمال گذشته و پناه بردن به درگاه الهی معرفی میشود. در پایان آیه گفته شده است که این افراد پس از توبه باید دین خود را برای الله خالص کنند تا از عذاب نجات یابند. در این آیه تصریح شده است که این افراد اگر چنین کنند، همراه با مومنان خواهند بود و همراه آنان اجری عظیم دریافت خواهند کرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۲۵۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۱۷۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۰۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۱۸۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.