آیه ۱۴۹ سوره نساء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع گناه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۱۴۹ | ||||
شماره جزء | ۶ | ||||
شماره حزب | ۲۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴۹ سوره نساء صد و چهل و نهمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. متن آیه در ادامه آیه قبل، جواز کتمان یا اظهار خوبیهای دیگران است و توصیه شده است که از بدیهای دیگران باید درگذشت.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنْ تُبْدُوا خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اگر خیری را آشکار نمایید یا آن را پنهان سازید یا از بدیی گذشت کنید پس همانا خداوند بسیار باگذشت و تواناست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اگر خیری را آشکار یا پنهان کنید، یا از عمل ناخوشایندی درگذرید، [بدانید که] خداوند بخشاینده تواناست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند در ادامه آیه قبل در موضوع ممنوعیت بدگویی، در این آیه، مخفی کردن یا اظهار خوبیهای دیگران، مانعی ندارد. در این آیه اجازه داده شده است که افراد از عمل ناپسند دیگران در حق خود، درگذرند و در ادامه آیه الله با دو وصف، بخشنده و توانا (عفو و قدیر) یاد شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۲۵۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۱۹۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۱۸۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.