آیه ۱۶۳ سوره نساء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۶۳ سوره نساء''' صد و شصت و سومین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۶۳ سوره نساء''' صد و شصت و سومین [[آیه]] از چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در متن این آیه، به موضوع [[وحی]] رسیدن به [[محمد]]، پیامبر [[مسلمان|مسلمانان]]، از جانب [[خدا]] اشاره شده و آن را همچون وحی به [[پیامبر|پیامبران]] گذشته توصیف کرده است. در بخشی از این آیه تصریح شده است که به [[داوود]]، [[زبور]] بخشیده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه ۱۶۳ تا [[آیه ۱۶۶ سوره نساء|۱۶۶]]، به موضوع [[پیامبر|پیامبران]] متعدد پرداخته شده است. بر اساس این آیه، به [[محمد]]، پیامبر [[مسلمان|مسلمانان]]، همچون دیگر پیامبران گذشته همچون [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[اسماعیل]]، [[اسحاق]]، [[یعقوب]]، [[اسباط]]، [[عیسی]]، [[ایوب]]، [[یونس]]، [[هارون]] و [[سلیمان]]، [[وحی]] میشود. همچنین در این آیه تصریح شده است که به [[داوود]]، [[زبور]] بخشیده شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۲|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۲۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۳
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نساء | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۷۶ | ||||
شماره آیه | ۱۶۳ | ||||
شماره جزء | ۶ | ||||
شماره حزب | ۲۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۶۳ سوره نساء صد و شصت و سومین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در متن این آیه، به موضوع وحی رسیدن به محمد، پیامبر مسلمانان، از جانب خدا اشاره شده و آن را همچون وحی به پیامبران گذشته توصیف کرده است. در بخشی از این آیه تصریح شده است که به داوود، زبور بخشیده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بدون شک ما بر تو وحی فرستادیم، همانطور که بر نوح و پیامبرانی که پس از او بودند وحی فرستادیم، و برای ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط (نوادگان یعقوب) و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان (نیز) وحی فرستادیم، و به داود زبور دادیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ما به تو وحی فرستادیم، همچنانکه به نوح و پیامبران بعد از او، و نیز به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان نیز وحی فرستادیم، و به داوود زبور بخشیدیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه ۱۶۳ تا ۱۶۶، به موضوع پیامبران متعدد پرداخته شده است. بر اساس این آیه، به محمد، پیامبر مسلمانان، همچون دیگر پیامبران گذشته همچون نوح، ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب، اسباط، عیسی، ایوب، یونس، هارون و سلیمان، وحی میشود. همچنین در این آیه تصریح شده است که به داوود، زبور بخشیده شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کردهاند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۲۶۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۲۰۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۰۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۰۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۲۱۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نساء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.