آیه ۵۰ سوره الرحمن

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۱ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۰ سوره الرحمن
مشخصات قرآنی
نام سورهالرحمن
تعداد آیات سوره۷۸
شماره آیه۵۰
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۰ سوره الرحمن پنجاهمین آیه از پنجاه و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به جاری بودن دو چشمه در آن دو باغ ویژه بهشتی اشاره شده است که این دو چشمه دائمادر آن در جریان هستند.

از آنجا كه يك باغ سرسبز و خرم و پر طراوت، علاوه بر درختان، بايد چشمه‌هاى آب جارى داشته باشد در آيه بعد مى‌افزايد:" در آن دو بهشت دو چشمه به طور مداوم جريان دارد" (فِيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ‌).

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ آیهٔ ۵۰ از سورهٔ ۵۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«در آن دو (باغ) دو چشمه روانند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«در آن دو [بوستان‌] دو چشمه هست که روانند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن برای تأکید بر سرسبزی، خرمی و باطراوت بودن آن دو باغ در این آیه اشاره دارد به دو چشمه‌ای که به‌طور همیشگی در آنها جاری هستند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره الرحمن، پنجاه و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره رعد و پیش از سوره انسان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۲۹) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.