آیه ۲۷ سوره مرسلات

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۷ سوره مرسلات
مشخصات قرآنی
نام سورهمرسلات
تعداد آیات سوره۵۰
شماره آیه۲۷
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

سآیه ۲۷ سوره مرسلات بیست و هفتمین آیه از هفتاد و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به دو نعمت از نعمت‌های الهی اشاره شده است: قرار داده شدن کوه‌های استوار و سر به‌فلک کشیده بر روی زمین و دیگری آب که از دل همین کوه‌ها جاری می‌شود و مایه حیات موجودات روی زمین است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا آیهٔ ۲۷ از سورهٔ ۷۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و در آن‌جا کوه‌های بلند قرار دادیم و به شما آبی شیرین نوشاندیم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و در آن کوههای بلند پدید آوردیم و به شما آبی شیرین نوشاندیم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به دو نعمت از نعمات الهی اشاره شده است: قرار داده شدن کوه‌های استوار و سر به‌فلک کشیده بر روی زمین و دیگری آب که از دل همین کوه‌ها جاری می‌شود و مایه حیات موجودات روی زمین است. به گزارش او، کوه‌ها در داخل زمین ریشه‌هایشان به یکدیگر متصل است و از زمین در برابر فشارهای داخلی و جزر و مدهای خارجی محافظت می‌کند. همچنین بادها و طوفان‌های عظیم را کنترل و مهار می‌کنند و باعث آرامش اهل زمین می‌گردند. به گفته مکارم، کوه‌ها در ایجاد باران نقش دارند و بسیاری از سرچشمه آب‌های زمین از برف‌های متراکم کوه‌هاست و این کوه‌ها از مهم‌ترین ذخایر آب‌های زمین به‌شمار می‌آیند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مرسلات، هفتاد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره همزه و پیش از سوره ق نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.