آیه ۱۵۵ سوره نساء

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۵۵ سوره نساء
مشخصات قرآنی
نام سورهنساء
تعداد آیات سوره۱۷۶
شماره آیه۱۵۵
شماره جزء۶
شماره حزب۲۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۵۵ سوره نساء صد و پنجاه و پنجمین آیه از چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. موضوع این آیه در بیان برخی از عهدشکنی‌های یهودیان نسبت به پیامبران گذشته است. در این آیه یهودیان به قتل پیامبران متهم شده و به خاطر کفرشان مورد شماتت قرار گرفته‌اند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا آیهٔ ۱۵۵ از سورهٔ ۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس به خاطر اینکه پیمانشان را شکستند و به آیات خدا کفر ورزیدند و پیامبران را به ناحق کشتند، و گفتند: دلهای ما در غلاف است (آنان‌را نفرین کردیم) و خداوند به خاطر کفرشان بر دلهایشان مهر زد، در نتیجه جز تعداد اندکی ایمان نمی‌آورند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آنگاه به سبب پیمان شکنی‌شان و کفرورزیدنشان به آیات الهی و کشتنشان پیامبران را به ناحق و ادعایشان که دلهای ما در پوشش است [لعنتشان کردیم‌]، بلکه خداوند به سبب کفرشان بر دلهایشان مهر نهاد، که جز اندکی ایمان نمی‌آورند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیات ۱۵۵ تا ۱۵۸ سوره نساء، موضوع خلافکاری‌ها و دشمنی‌های یهودیان در قبال پیامبران خدا مورد اشاره قرار گرفته است. در این ۱۵۵ به موضوع پیمان‌شکنی و کفر یهودیان به آیات الهی اشاره شده است و آنان متهم به قتل پیامبران شده‌اند. در این آیه تصریح شده است که این گروه برای توجیح اعمالشان، مورد لعن قرار گرفتن از جانب خدا را مطرح کردند. در ادامه آیه نیز تایید شده است که الله قلب این گروه را به خاطر کفرشان، مهر زده است و در پایان آیه تاکید شده است که جز گروهی اندک از این افراد، ایمان را نخواهند پذیرفت.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نساء، چهارمین سوره از قرآن است. این سوره در ترتیب نزول، نود و دومین سوره پس از سوره ممتحنه و پیش از سوره زلزال نازل شده است. از ظاهر سوره چنین استنباط کرده‌اند به یکباره نازل نشده باشد و آیاتش بیشتر به آیات مدنی شباهت دارند. برای این سوره ۲۶ آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.