بدون تصویر

آیه ۲۱ سوره مجادله

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۰۵ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۱ سوره مجادله
مشخصات قرآنی
نام سورهمجادله
تعداد آیات سوره۲۲
شماره آیه۲۱
شماره جزء۲۸
شماره حزب۱۰۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۱ سوره مجادله بیست و یکمین آیه از پنجاه و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. موضوع این آیه پیروزی قطعی خداوند و فرستادگانش است که قرآن در جملات آیه با چندین علائم تأکید، قطعیت آن را نشان داده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي ۚ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ آیهٔ ۲۱ از سورهٔ ۵۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«خداوند مقرّر داشته است که من و پیغمبرانم پیروز می‌شویم بی‌گمان خداوند توانای پیروزمند است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«خداوند مقرر داشته است که من و پیامبرانم پیروز گردیم، بی‌گمان خداوند نیرومند پیروزمند است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیه قبلی، در این آیه دلیل خواری و ذلت دشمنان اسلام بیان شده است: «خداوند چنین مقرر کرده که او و رسولانش پیروز می‌شوند و خداوند «قوی» و «شکست‌ناپذیر» است.» به گزارش مکارم، مضمون این آیه شبیه آیات ۱۷۱ تا ۱۷۳ سوره صافات است که در آنجا نیز وعده قطعی خداوند برای فرستادگانش یاری کردن و پیروزی آنان است. در پایان آیه نیز خداوند با دو صفت «قوی» و «عزیز» که از اسماءالحسنی الهی هستند؛ توصیف شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مجادله، پنجاه و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و پنجاهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره منافقون و پیش از سوره حجرات نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره مجادله، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.