آیه ۱۵ سوره حشر
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | حشر | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۴ | ||||
شماره آیه | ۱۵ | ||||
شماره جزء | ۲۸ | ||||
شماره حزب | ۱۱۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵ سوره حشر پانزدهمین آیه از پنجاه و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه سرنوشت یهود «بنی نضیر» را همانند گروهی دانسته شده که آنها دچار عذاب دردناکی در دنیا شدند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
كَمَثَلِ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ۖ ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(وصف اینان) چون داستان کسانی است که اندکی پیش از آنان بودند، طعم کارشان را چشیدند و آنان عذابی دردناک دارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«همانند پیشینیان نزدیکشان که عقوبت کار [نادرست]شان را چشیدند و عذابی دردناک [در پیش] دارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن سرانجام «بنی نضیر» را مانند کسانی میداند که در گذشته نزدیک عاقبت کار خود را دیدند و گرفتار عذاب دردناکی شدند. به گزارش مکارم، برخی مفسران این گروه را مشرکان مکه دانستهاند که در بدر از مسلمانان شکست خوردند. اما برخی دیگر، آنها را یهود «بنی قینقاع» گفتهاند که بعد از جنگ بدر، همانند «بنی نضیر» از مدینه رانده شدند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حشر، پنجاه و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره بینه و پیش از سوره نور نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره حشر، یک آیه ناسخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۱۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۵۳۵–۵۳۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حشر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.