آیه ۱۱ سوره حدید
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حدید | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۹ | ||||
| شماره آیه | ۱۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱ سوره حدید یازدهمین آیه از پنجاه و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در متن آیه برای تشویق به انفاق در راه خدا تعبیر دادن قرض نیکو به خداوند به‌کار رفته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کیست کسی‌که به خدا قرض نیکویی دهد تا آن‌را برایش چند برابر گرداند و او پاداشی ارزشمند دارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کیست که در راه خداوند قرض‌الحسنه دهد، تا برایش دوچندان سازد و برای او پاداشی ارجمند است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه انفاق در راه خدا را به «قرض الحسنه» دادن به خداوند تعبیر کرده است و سپس در ادامه برای این کار مضاعف شدن اجر و پاداش تا چندین برابر را وعده داده است. به گزارش مکارم، خداوندی که مالک و بخشنده تمام نعمت‌ه‍است؛ در اینجا به انسان‌ها که بندگان او هستند؛ می‌گوید: «به من وام بدهید که در مقابل آن چندین برابر به شما بازپس خواهم داد.» به گفته او، این سخن برای تشویق به مسئله انفاق بیان شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حدید، پنجاه و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره زلزال و پیش از سوره محمد نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۴۵۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۶۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۳: ۳۲۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حدید»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۷۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
