آیه ۳ سوره الرحمن

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۴ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳ سوره الرحمن
مشخصات قرآنی
نام سورهالرحمن
تعداد آیات سوره۷۸
شماره آیه۳
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳ سوره الرحمن سومین آیه از پنجاه و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به آفرینش انسان است که در اینجا به عنوان یکی از مظاهر قدرت خداوند محسوب می‌شود.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 خَلَقَ الْإِنْسَانَ آیهٔ ۳ از سورهٔ ۵۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«انسان را آفریده است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«انسان را آفرید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه خلقت شگفت‌آور انسان توسط خداوند مورد بحث می‌گیرد و منظور از انسان نیز نوعِ انسان می‌باشد نه شخصی خاص مانند آدم یا پیامبر اسلام. به باور مکارم، آمدن نام انسان پس از قرآن می‌تواند اشاره به این نکته باشد که قرآن مجموعه اسرار و رموز عالم هستی به شکل تدوین است و انسان به شکل تکوین این اسرار و هر کدام به‌طور جداگانه نسخه‌ای از عالم بزرگ خلقت به‌شمار می‌آیند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره الرحمن، پنجاه و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره رعد و پیش از سوره انسان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۲۹) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.