آیه ۹ سوره الرحمن

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۸ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۹ سوره الرحمن
مشخصات قرآنی
نام سورهالرحمن
تعداد آیات سوره۷۸
شماره آیه۹
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹ سوره الرحمن نهمین آیه از پنجاه و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. تأکید این آیه بار دیگر بر مسئله میزان و رعایت عدالت است. برطبق متن آیه قرآن چنین می‌گوید: «شما وزن را براساس عدالت برپادارید و در میزان کم نگذارید.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ آیهٔ ۹ از سورهٔ ۵۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و سنجش را به داد استوار دارید و در ترازو کاستی درمیان نیاورید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و وزن را دادگرانه به کار آورید و در ترازو کمی و کاستی میاورید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آیه بار دیگر در تأکید مسئله عدالت از انسان‌ها خواسته شده که وزن را بر اساس عدالت رعایت کنند و در میزان کم و کسر نگذارند. به گفته مکارم، کلمه «میزان» در سه آیه اخیر تکرار شده که می‌تواند اشاره به این نکته باشد که این واژه در سه مرحله مختلف در این آیات مدنظر بوده است. در مرحله اول: منظور قوانین عالم هستی است که خداوند در سراسر آن قرار داده است. مرحله دوم: منظور از آن، عدم طغیان انسان‌ها در ابعاد گوناگون زندگی فردی و اجتماعی بوده و در مرحله سوم مسئله محدودتر شده و بر وزن تأکید می‌شود و منظور آن است که انسان‌ها در معاملات با یکدیگر چیزی را کم و کسر نگذارند و وزن و اندازه‌گیری را به درستی رعایت کنند. به گزارش مکارم، در برخی از روایات «میزان» به وجود امام تعبیر شده و در بعضی نظرات تفسیر میزان به «قرآن» بیان شده است. در هر دو حالت، این دو وسیله‌ای هستند برای سنجش حق از باطل و عامل مؤثر برای هدایت انسان‌ها.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره الرحمن، پنجاه و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره رعد و پیش از سوره انسان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۲۹) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.