آیه ۷۶ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیه‌های مدنی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۷۶ سوره آل‌عمران''' هفتاد و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۶ سوره آل‌عمران''' هفتاد و ششمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات پیشین، در این آیه رعایت امانت‌داری و وفای به عهد به عنوان خصلت‌های خوب مورد ستایش [[قرآن]] هستند و آن دسته از [[اهل کتاب]] که خیانت در امانت را ناپسند نمی‌دانسته و آن را یکی از امتیازات دین‌داری خود به‌حساب می‌آوردند، از انجام این عمل بازمی‌دارد. | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در ادامه آیه گذشته، با نفی سخنان اهل کتاب و برای منع آنان از دست‌اندازی به اموال دیگران بر روی معیارهای انسانیت تأکید می‌شود. بنابه عقیده او، اسلام نسبت به رعایت ملاک‌های اخلاقی و احکام آن توسط پیروانش سفارش‌های بسیار دارد و در میان احکام اسلامی برای امانت، وفای عهد و راستگویی ارزش فراوانی قائل است. چنانچه طبق روایتی از [[جعفر صادق]] [[دوازده امام|امام]] ششم [[شیعیان]]، راستگویی و امانت‌داری (دربارهٔ انسان‌های نیکوکار و بدکار) جزء برنامه تمام پیامبران الهی بوده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۲۲–۶۲۴|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۳۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۷۶ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۶ سوره آل‌عمران هفتاد و ششمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیات پیشین، در این آیه رعایت امانت‌داری و وفای به عهد به عنوان خصلت‌های خوب مورد ستایش قرآن هستند و آن دسته از اهل کتاب که خیانت در امانت را ناپسند نمی‌دانسته و آن را یکی از امتیازات دین‌داری خود به‌حساب می‌آوردند، از انجام این عمل بازمی‌دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بَلَىٰ مَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ وَاتَّقَىٰ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آری! هرکس به پیمانش وفا کند، و پرهیزگار باشد، همانا خداوند پرهیزگاران را دوست دارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چنین نیست، بلکه هر کس که به پیمانش وفا کند و پارسایی‌ورزد [بداند که] خداوند پرهیزگاران را دوست دارد»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در ادامه آیه گذشته، با نفی سخنان اهل کتاب و برای منع آنان از دست‌اندازی به اموال دیگران بر روی معیارهای انسانیت تأکید می‌شود. بنابه عقیده او، اسلام نسبت به رعایت ملاک‌های اخلاقی و احکام آن توسط پیروانش سفارش‌های بسیار دارد و در میان احکام اسلامی برای امانت، وفای عهد و راستگویی ارزش فراوانی قائل است. چنانچه طبق روایتی از جعفر صادق امام ششم شیعیان، راستگویی و امانت‌داری (دربارهٔ انسان‌های نیکوکار و بدکار) جزء برنامه تمام پیامبران الهی بوده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۶۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۳۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۶۲۲–۶۲۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
