آیه ۶۷ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیه‌های با موضوع بنی‌اسرائیل، +رده:آیه‌های با موضوع موسی، +رده:آیه‌های با موضوع حیوانات (هاتکت)) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۷ سوره بقره'''، شصت و هفتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. این آیه و آیات بعدش، در خصوص ماجرای اختلاف [[بنی‌اسرائیل]] در قتل کسی است که در پی آن [[موسی]] برای رفع اختلاف، دستور به [[ذبح]] گاوی | '''آیه ۶۷ سوره بقره'''، شصت و هفتمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانسته‌اند. این آیه و آیات بعدش، در خصوص ماجرای اختلاف [[بنی‌اسرائیل]] در قتل کسی است که در پی آن [[موسی]] برای رفع اختلاف، دستور به [[ذبح]] گاوی می‌کند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه و آیات بعدش نیز در موضوع [[بنی‌اسرائیل]] است که بر خلاف آیات قبل، به صورت مفصل به یک ماجرا | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه و آیات بعدش نیز در موضوع [[بنی‌اسرائیل]] است که بر خلاف آیات قبل، به صورت مفصل به یک ماجرا می‌پردازد. مکارم گزارش می‌کند که در پی نزاع در بنی‌اسرائیل بر سر قتل کسی، [[موسی]] برای داوری اقدام می‌کند. در متن این آیه آمده است که موسی به آنان گفت باید گاوی را [[ذبح]] کنند و قوم بنی‌اسرائیل خطاب به موسی اعتراض کردند که آیا ما را مسخره گرفته‌ای. پس از آن موسی از اینکه از جاهلان باشد، به [[خدا]] پناه می‌برد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۰–۳۰۳|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع بنی‌اسرائیل]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع موسی]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع حیوانات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بقره | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
| شماره آیه | ۶۷ | ||||
| شماره جزء | ۱ | ||||
| شماره حزب | ۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۷ سوره بقره، شصت و هفتمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانسته‌اند. این آیه و آیات بعدش، در خصوص ماجرای اختلاف بنی‌اسرائیل در قتل کسی است که در پی آن موسی برای رفع اختلاف، دستور به ذبح گاوی می‌کند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً ۖ قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا ۖ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به یاد آورید هنگامی که موسی به قومش گفت: همانا خداوند به شما دستور می‌دهد تا گاوی را سر ببرید، گفتند: آیا ما را مسخره می‌کنی؟ گفت: پناه می‌برم به خدا از اینکه از نادانان باشم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون موسی به قومش گفت خداوند به شما دستور می‌دهد که ماده گاوی بکشید، گفتند آیا ما را ریشخند می‌کنی؟ گفت پناه بر خدا می‌برم که [مبادا] از نادانان باشم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه و آیات بعدش نیز در موضوع بنی‌اسرائیل است که بر خلاف آیات قبل، به صورت مفصل به یک ماجرا می‌پردازد. مکارم گزارش می‌کند که در پی نزاع در بنی‌اسرائیل بر سر قتل کسی، موسی برای داوری اقدام می‌کند. در متن این آیه آمده است که موسی به آنان گفت باید گاوی را ذبح کنند و قوم بنی‌اسرائیل خطاب به موسی اعتراض کردند که آیا ما را مسخره گرفته‌ای. پس از آن موسی از اینکه از جاهلان باشد، به خدا پناه می‌برد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنی‌اسرائیل، به نام بقره شناخته می‌شود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگ‌ترین سوره قرآن است. این سوره اولین سوره‌ایست که با حروف مقطعه شروع می‌شود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آل‌عمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شده‌اند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳: ۵۴۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۲۹۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۳۰۰–۳۰۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
