آیه ۱۲۷ سوره بقره
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۱۲۷ | ||||
شماره جزء | ۱ | ||||
شماره حزب | ۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲۷ سوره بقره، صد و بیست و هفتمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. این آیه در بیان ساخت بنای کعبه توسط ابراهیم و اسماعیل است و اشاره مختصری به ساخته شدن این بنا پیش از ابراهیم دارد. در این آیه ابراهیم و اسماعیل از خدا میخواهند تا این عمل را از آنها بپذیرد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به یاد آور هنگامی را که ابراهیم و اسماعیل پایههای خانه کعبه را بالا بردند و (گفتند:) پروردگارا! از ما بپذیر، همانا تو شنوا و دانایی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون ابراهیم و اسماعیل پایههای خانه [کعبه] را برآوردند [گفتند] پروردگارا از ما بپذیر که تویی شنوای دانا»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه از بنای کعبه توسط ابراهیم و اسماعیل خبر داده شده است. در ضمن این خبر، اشارهای به وجود کعبه پیش از ابراهیم و اسماعیل نیز شده است. در متن آیه آمده است که ابراهیم و اسماعیل، از خدا خواستند که این عمل را از آنها بپذیرد و خدا را شنوا و دانا توصیف کردهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۴: ۵۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۴۲۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۴۵۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.