آیه ۲۷۰ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیههای با موضوع انفاق، +رده:آیههای با موضوع صفات خدا، +رده:آیههای با موضوع ظلم (هاتکت)، ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۷۰ سوره بقره'''، دویست و هفتادمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. | '''آیه ۲۷۰ سوره بقره'''، دویست و هفتادمین [[آیه]] از دومین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. متن آیه در موضوع [[انفاق]] و [[نذر|نذرهاست]]. در این آیه گفته شد که [[خدا]] از این اعمال آگاه است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات پیشین در خصوص [[انفاق]]، در دو آیه حاضر و [[آیه ۲۷۱ سوره بقره|بعدی]]، در خصوص علم [[خدا]] به انفاقها و شیوه پرداخت آن سخن گفته شده است. در این آیه آمده است که [[الله]] به تمام آنچه انفاق شده و [[نذر|نذرهایی]] که شکل گرفته است آگاه است. در پایان این آیه گفته شده است که برای [[ظالم|ظالمان]] یاوری نخواهد بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۴۳–۳۴۴|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای با موضوع انفاق]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع صفات خدا]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع ظلم]] | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۱
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بقره | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸۶ | ||||
شماره آیه | ۲۷۰ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۷۰ سوره بقره، دویست و هفتادمین آیه از دومین سوره قرآن است. این آیه را مدنی دانستهاند. متن آیه در موضوع انفاق و نذرهاست. در این آیه گفته شد که خدا از این اعمال آگاه است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هر مالی را که در راه خدا انفاق کنید و یا نذری را که به گردن بگیرید خداوند آن را میداند و برای ستمکاران یاوری نیست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هر بخششی که انجام دهید یا هر نذری که ببندید خداوند آن را میداند و ستمکاران یاورانی ندارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات پیشین در خصوص انفاق، در دو آیه حاضر و بعدی، در خصوص علم خدا به انفاقها و شیوه پرداخت آن سخن گفته شده است. در این آیه آمده است که الله به تمام آنچه انفاق شده و نذرهایی که شکل گرفته است آگاه است. در پایان این آیه گفته شده است که برای ظالمان یاوری نخواهد بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بقره، دومین سوره قرآن است که به خاطر دربرداشتن داستان گاو بنیاسرائیل، به نام بقره شناخته میشود. این سوره با ۲۸۵ یا ۲۸۷ آیه، بزرگترین سوره قرآن است. این سوره اولین سورهایست که با حروف مقطعه شروع میشود. بیشترین احکام فقهی قرآن نیز در این سوره قرار دارد. این سوره هشتاد و هفتمین و به نقلی هشتاد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام است که پس از سوره مطففین و پیش از سوره انفال نازل شده است. در ترتیب مصحف اما بعد از سوره حمد و قبل از سوره آلعمران قرار گرفته است. تمام آیات این سوره در مدینه نازل شدهاند، بجز آیه ۲۸۱ سوره که در ماجرای حجةالوداع نازل شده است. وجود ۲۶ ناسخ یا منسوخ در این سوره گزارش شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۷: ۵۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲: ۵۸۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۳۴۳–۳۴۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بقره»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۹۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.