آیه ۲ سوره ملک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیه‌های با موضوع مرگ، +رده:آیه‌های با موضوع خدا، +رده:آیه‌های با موضوع صفات خدا، +رده:آیه‌های با موضوع خلقت (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲ سوره ملک''' دومین [[آیه]] از شصت و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[مرگ]] و حیات از شوؤن مالکیت و حاکمیت [[خداوند]] هستند که در اینجا به عنوان آزمایش و معیاری برای سنجش صحت و درستی اعمال انسان‌ها معرفی شده‌اند. به عقیده مکارم مفسر شیعی، مقدم آوردن | '''آیه ۲ سوره ملک''' دومین [[آیه]] از شصت و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[مرگ]] و حیات از شوؤن مالکیت و حاکمیت [[خداوند]] هستند که در اینجا به عنوان آزمایش و معیاری برای سنجش صحت و درستی اعمال انسان‌ها معرفی شده‌اند. به عقیده مکارم مفسر شیعی، مقدم آوردن مسئله مرگ بر زندگی در این آیه به دلیل تأثیری است که توجه به مرگ در کیفیت اعمال انسان دارد. | ||
==متن== | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۵۷۹|ج=۳۰}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۸۱|ج=۱۹}}</ref> | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۵۷۹|ج=۳۰}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۸۱|ج=۱۹}}</ref> | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
==محتوا== | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه با معرفی مرگ و حیات به عنوان آزمایش و معیاری برای سنجش درستی اعمال انسان توجه آنها را به این نکته جلب می‌کند که در [[اسلام]] کیفیت عمل بر کمیت آن مقدم است و اهمیت بیشتری | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه با معرفی مرگ و حیات به عنوان آزمایش و معیاری برای سنجش درستی اعمال انسان توجه آنها را به این نکته جلب می‌کند که در [[اسلام]] کیفیت عمل بر کمیت آن مقدم است و اهمیت بیشتری دارد؛ لذا برای خدا و خالصانه بودن کار مهم است؛ هرچند از نظر کمیت اندک و ناچیز باشد. به گزارش مکارم، در مورد تعبیر «احسن عملاً» [[روایات اسلامی|روایات]] متعددی در منابع ذکر شده است که در یکی از این احادیث [[جعفر صادق]]، امام ششم [[شیعه دوازده‌امامی|شیعیان]]، منظور از آن را عمل صحیح همراه با [[توحید]] و نیت درست دانسته و نگهداری عمل از فاسد شدن را سخت‌تر از خودِ عمل توصیف کرده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۱۶–۳۱۸|ج=۲۴}}</ref> | ||
==شأن نزول و ترتیب== | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره ملک]]، شصت و هفتمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره طور]] و پیش از [[سوره حاقه]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۰۸۸|ف=سوره ملک}}</ref> | به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره ملک]]، شصت و هفتمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره طور]] و پیش از [[سوره حاقه]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۰۸۸|ف=سوره ملک}}</ref> | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
===ارجاعات=== | === ارجاعات === | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع خلقت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع صفات خدا]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع مرگ]] | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ملک | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
| شماره آیه | ۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره ملک دومین آیه از شصت و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. مرگ و حیات از شوؤن مالکیت و حاکمیت خداوند هستند که در اینجا به عنوان آزمایش و معیاری برای سنجش صحت و درستی اعمال انسان‌ها معرفی شده‌اند. به عقیده مکارم مفسر شیعی، مقدم آوردن مسئله مرگ بر زندگی در این آیه به دلیل تأثیری است که توجه به مرگ در کیفیت اعمال انسان دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خدایی که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شما نیکوکارتر است و او توانمند آمرزگار است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسی که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدامیک نیکو کردارترید، و او پیروزمند آمرزگار است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه با معرفی مرگ و حیات به عنوان آزمایش و معیاری برای سنجش درستی اعمال انسان توجه آنها را به این نکته جلب می‌کند که در اسلام کیفیت عمل بر کمیت آن مقدم است و اهمیت بیشتری دارد؛ لذا برای خدا و خالصانه بودن کار مهم است؛ هرچند از نظر کمیت اندک و ناچیز باشد. به گزارش مکارم، در مورد تعبیر «احسن عملاً» روایات متعددی در منابع ذکر شده است که در یکی از این احادیث جعفر صادق، امام ششم شیعیان، منظور از آن را عمل صحیح همراه با توحید و نیت درست دانسته و نگهداری عمل از فاسد شدن را سخت‌تر از خودِ عمل توصیف کرده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ملک، شصت و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طور و پیش از سوره حاقه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۷۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۸۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۳۱۶–۳۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ملک»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
