آیه ۲۰ سوره ملک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۰ سوره ملک''' بیستمین [[آیه]] از شصت و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲۰ سوره ملک''' بیستمین [[آیه]] از شصت و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، بر این نکته تأکید می‌شود که [[کافران]] بدانند در برابر قدرت بی‌پایان [[الله|الهی]] هیچ یار و یاوری نخواهند داشت و اگر بخواهند با استفاده از امکانات مادی و دنیوی خود به مخالفت با [[خداوند]] برخیزند با همان نیروها نابود می‌شوند؛ چنانکه امت‌های پیشین نیز به این سرنوشت دچار شدند و از بین رفتند. درحالیکه در انتهای آیه با تعبیر «اِن الکافرون الّا فی غرور» بیان می‌دارد که کافران گرفتار غرور و نادانی هستند و از سرانجام گذشتگان خود درس عبرت نمی‌گیرند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه با پرسشی کوتاه خطاب به کافران می‌گوید: «کیست آن سپاهی که شما را در برابر خداوند یاری دهد؟!» به عقیده او، این جمله به نبودن یار و یاوری برای کافران در مقابل خداوند اشاره دارد و به آنها هشدار می‌دهد که از مخالفت با او دست بردارند و خود را از عذاب او در امان بدارند. اما کافران به دلیل جهل و غرورشان، این هشدارهای الهی را نادیده می‌گیرند و به عاقبت کار امت‌های سرکش گذشته نیز توجهی نمی‌کنند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۴۵|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع کفر]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ملک | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره ملک بیستمین آیه از شصت و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، بر این نکته تأکید می‌شود که کافران بدانند در برابر قدرت بی‌پایان الهی هیچ یار و یاوری نخواهند داشت و اگر بخواهند با استفاده از امکانات مادی و دنیوی خود به مخالفت با خداوند برخیزند با همان نیروها نابود می‌شوند؛ چنانکه امت‌های پیشین نیز به این سرنوشت دچار شدند و از بین رفتند. درحالیکه در انتهای آیه با تعبیر «اِن الکافرون الّا فی غرور» بیان می‌دارد که کافران گرفتار غرور و نادانی هستند و از سرانجام گذشتگان خود درس عبرت نمی‌گیرند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و چه کسی است آن که لشکر شماست و به جای خداوند مهربان به شما کمک می‌کند؟ کافران به جز در فریب و گمراهی به سر نمی‌برند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا کیست آنکه سپاه شماست که شما را در برابر خدای رحمان یاری دهد؟ کافران جز در [توهم و] فریب خوردگی نیستند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه با پرسشی کوتاه خطاب به کافران می‌گوید: «کیست آن سپاهی که شما را در برابر خداوند یاری دهد؟!» به عقیده او، این جمله به نبودن یار و یاوری برای کافران در مقابل خداوند اشاره دارد و به آنها هشدار می‌دهد که از مخالفت با او دست بردارند و خود را از عذاب او در امان بدارند. اما کافران به دلیل جهل و غرورشان، این هشدارهای الهی را نادیده می‌گیرند و به عاقبت کار امت‌های سرکش گذشته نیز توجهی نمی‌کنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ملک، شصت و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طور و پیش از سوره حاقه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۹۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۹۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۳۴۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ملک»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
