آیه ۱۲ سوره ممتحنه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۲ سوره ممتحنه''' دوازدهمین [[آیه]] از شصتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه شش شرط را عنوان کرده است که زنان [[ | '''آیه ۱۲ سوره ممتحنه''' دوازدهمین [[آیه]] از شصتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه شش شرط را عنوان کرده است که زنان [[مؤمن]] بر اساس آنها با [[پیامبر اسلام]] پس از [[فتح مکه]] [[بیعت]] کردند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: پس از اینکه در سال هشتم هجری [[مسلمانان]] [[مکه]] را فتح کردند، مردان با پیامبر به دو شرط [[ایمان]] و [[جهاد]] بیعت کرد. اما | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: پس از اینکه در سال هشتم هجری [[مسلمانان]] [[مکه]] را فتح کردند، مردان با پیامبر به دو شرط [[ایمان]] و [[جهاد]] بیعت کرد. اما دربارهٔ بیعت زنان و موارد بیعت با آنها این آیه نازل شد و شش مورد را برشمرد. این موارد عبارتند از اینکه: «به خدا [[مشرک]] نشوند، [[دزدی]] و [[زنا]] نکنند، فرزندانشان را نکشند، [[تهمت]] و افترایی در پیش دست و پایشان نیاورند و با هیچ‌یک از فرمان‌های پیامبر مخالفت نکنند.» مکارم در پاسخ به این سؤال که چرا بیعت زنان مشروط بود و برای بیعت مردان تنها دو شرط جهاد و ایمان آمد؛ می‌نویسد: «آنچه در آن زمان و محیط برای مردان مهم‌تر بوده همان ایمان و جهاد بود. اما دربارهٔ زنان به دلیل اینکه جهاد بر زنان [[واجب]] نیست؛ شرایط دیگری عنوان شده که بعد از [[توحید]] مهم بوده و زنان جامعه نیز در آن موارد دچار انحراف بودند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۴–۴۷|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۱۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ممتحنه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۳ | ||||
| شماره آیه | ۱۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲ سوره ممتحنه دوازدهمین آیه از شصتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. این آیه شش شرط را عنوان کرده است که زنان مؤمن بر اساس آنها با پیامبر اسلام پس از فتح مکه بیعت کردند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَىٰ أَنْ لَا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ ۙ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای پیغمبر! هنگامی‌که زنان مؤمن پیش تو بیایند و بخواهند با تو بیعت کنند بر اینکه چیزی را شریک خدا نسازند و دزدی نکنند و مرتکب زنا نشوند و فرزندانشان را نکشند و بهتانی را که با آن (از روی دروغ) فرزندی را به شوهرانشان نسبت دهند درمیان نیاورند و در کارهای نیک (از فرمان) تو سرپیچی نکنند با آنان بعیت کن، و ازخداوند برای آنان آمرزش بخواه بی‌گمان خداوند آمرزگار مهربان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای پیامبر چون زنان مؤمن به نزد تو آمدند که با تو بیعت کنند که برای خداوند شریکی نیاورند و دزدی نکنند و زنا نکنند و فرزندانشان را نکشند و فرزندی را از راه بهتان به دست نیاورند که نسبت آن را به دست و پای خویش دهند، و در کار خیری از تو نافرمانی نکنند، پس با آنان بیعت کن و برایشان از خداوند آمرزش بخواه، چرا که خداوند آمرزگار مهربان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: پس از اینکه در سال هشتم هجری مسلمانان مکه را فتح کردند، مردان با پیامبر به دو شرط ایمان و جهاد بیعت کرد. اما دربارهٔ بیعت زنان و موارد بیعت با آنها این آیه نازل شد و شش مورد را برشمرد. این موارد عبارتند از اینکه: «به خدا مشرک نشوند، دزدی و زنا نکنند، فرزندانشان را نکشند، تهمت و افترایی در پیش دست و پایشان نیاورند و با هیچ‌یک از فرمان‌های پیامبر مخالفت نکنند.» مکارم در پاسخ به این سؤال که چرا بیعت زنان مشروط بود و برای بیعت مردان تنها دو شرط جهاد و ایمان آمد؛ می‌نویسد: «آنچه در آن زمان و محیط برای مردان مهم‌تر بوده همان ایمان و جهاد بود. اما دربارهٔ زنان به دلیل اینکه جهاد بر زنان واجب نیست؛ شرایط دیگری عنوان شده که بعد از توحید مهم بوده و زنان جامعه نیز در آن موارد دچار انحراف بودند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ممتحنه، شصتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره احزاب و پیش از سوره نساء نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره ممتحنه، سه آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۲۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۴۰۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۴۴–۴۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ممتحنه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۸۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
