آیه ۷ سوره ممتحنه
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | ممتحنه | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۳ | ||||
شماره آیه | ۷ | ||||
شماره جزء | ۲۸ | ||||
شماره حزب | ۱۱۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره ممتحنه هفتمین آیه از شصتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. آیه اشاره دارد به این مطلب که به زودی میان مسلمانان و برخی از مشرکان و کافران پیوند دوستی برقرار میشود و ناراحتی مسلمانان از این قطع رابطه برطرف میگردد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً ۚ وَاللَّهُ قَدِيرٌ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«نزدیک است که خداوند بین شما و کسانیکه با آنان دشمنی داشتهاید دوستی پدید آورد و خداوند تواناست و خداوند آمرزگار مهربان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چه بسا خداوند در میان شما و کسانی از آنان که باهم دشمنی دارید، مهربانی پدید آورد، و خداوند تواناست، و خداوند آمرزگار مهربان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند در آیه بشارتی به مسلمانان مطرح شده است به این مضمون که «نگران و ناراحت نباشند؛ چراکه امید هست به زودی میان آنها و دشمنانشان به واسطه اسلام آوردن آنان پیوند دوستی برقرار شود.» به گزارش مکارم، این بشارت در سال هشتم هجری و به دنبال فتح مکه محقق شد و گروهی از کافران و مشرکان این شهر که با بعضی از مسلمانان نسبت خویشاوندی داشتند؛ مسلمان شدند و دوباره رابطههای عاطفی میانشان مستقر شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ممتحنه، شصتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره احزاب و پیش از سوره نساء نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره ممتحنه، سه آیه منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۱۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۳۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۲۹–۳۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ممتحنه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۸۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.