آیه ۲۱ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۱ سوره آل‌عمران''' بیست و یکمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. در ادامه آیات پیشین، سه گناه بزرگ مشرکان و گروهی از یهود و نصارا که تسلیم حق نشدند؛ در آیه بیان شده است. | |||
'''آیه ۲۱ سوره آل‌عمران''' بیست و یکمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. در ادامه آیات | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، کافر شدن به | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، کافر شدن به آیات الهی، کشتن پیامبران بناحق و کشتن کسانی که مدافع عدالت و راه پیامبران بودند؛ سه گناه بزرگی هستند که مشرکان و گروهی از یهود و نصارا که تسلیم حق نشدند؛ در ادامه آیات پیشین به آنها اشاره شده است. استعمال «یکفرون» و «یقتلون» به صورت فعل مضارع، نشان از استمرار این گناهان در زندگی آنان دارد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۷۸–۴۷۹|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۱ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره آل‌عمران بیست و یکمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید و نسخی برای آن گزارش نشده است. در ادامه آیات پیشین، سه گناه بزرگ مشرکان و گروهی از یهود و نصارا که تسلیم حق نشدند؛ در آیه بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«همانا کسانی که به آیات خدا کفر می‌ورزند و پیامبران را به ناحق می‌کشند، و کسانی از مردم را که به دادگری فرمان می‌دهند، می‌کشند، آنان را به عذاب دردناکی مژده بده»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به کسانی که آیات الهی را انکار می‌کنند و پیامبران را به ناحق می‌کشند و دادگستران را به قتل می‌رسانند، از عذابی دردناک خبر ده»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، کافر شدن به آیات الهی، کشتن پیامبران بناحق و کشتن کسانی که مدافع عدالت و راه پیامبران بودند؛ سه گناه بزرگی هستند که مشرکان و گروهی از یهود و نصارا که تسلیم حق نشدند؛ در ادامه آیات پیشین به آنها اشاره شده است. استعمال «یکفرون» و «یقتلون» به صورت فعل مضارع، نشان از استمرار این گناهان در زندگی آنان دارد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۷: ۱۷۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۱۸۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۴۷۸–۴۷۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
