آیه ۱۹۸ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹۸ سوره آلعمران''' صد و نود و هشتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. آیه مورد بحث به پایان کار متقین و نیکوکاران اشاره دارد که پاداش آنها باغهای باطراوت و خرم [[بهشت]] هستند که از نعمتهای الهی سرشارند. بنابر متن آیه، آنها در جهان دیگر از مواهب مادی و معنوی برخوردار خواهند بود. | '''آیه ۱۹۸ سوره آلعمران''' صد و نود و هشتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. آیه مورد بحث به پایان کار متقین و نیکوکاران اشاره دارد که پاداش آنها باغهای باطراوت و خرم [[بهشت]] هستند که از نعمتهای الهی سرشارند. بنابر متن آیه، آنها در جهان دیگر از مواهب مادی و معنوی برخوردار خواهند بود. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، آیه مورد بحث به پایان کار متقین و نیکوکاران اشاره دارد که پاداش آنها باغهای باطراوت و خرم بهشت هستند که از نعمتهای الهی سرشارند. بنابر متن آیه، آنها در جهان دیگر از مواهب مادی و معنوی برخوردار خواهند بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۲۹–۲۳۰|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۹۸ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹۸ سوره آلعمران صد و نود و هشتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. آیه مورد بحث به پایان کار متقین و نیکوکاران اشاره دارد که پاداش آنها باغهای باطراوت و خرم بهشت هستند که از نعمتهای الهی سرشارند. بنابر متن آیه، آنها در جهان دیگر از مواهب مادی و معنوی برخوردار خواهند بود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَٰكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرَارِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ولی کسانیکه از پروردگارشان ترسیدند، برای آنهاست باغهایی که رودها از زیر آن روان است، در آن جاودانه هستند، این پاداشی از جانب خداست، و آنچه نزد خداست برای نیکوکاران بهتر است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اما کسانی که از پروردگارشان پروا داشتهاند، بوستانهایی دارند که جویباران از فرودست آن جاری است و جاودانه در آنند، این پیشکش الهی است و آنچه در نزد خداوند است برای نیکوکاران بهتر است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، آیه مورد بحث به پایان کار متقین و نیکوکاران اشاره دارد که پاداش آنها باغهای باطراوت و خرم بهشت هستند که از نعمتهای الهی سرشارند. بنابر متن آیه، آنها در جهان دیگر از مواهب مادی و معنوی برخوردار خواهند بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۷۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۱۳۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۲۲۹–۲۳۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.