بدون تصویر

آیه ۸ سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۸ سوره حشر''' هشتمین [[آیه]] از پنجاه و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۸ سوره حشر''' هشتمین [[آیه]] از پنجاه و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه بحث موارد مصرف «[[فیء]]»، در این آیه به یکی از [[مصداق|مصادیق]] در راه ماندگان اشاره شده که در زمان [[پیامبر اسلام]] [[مهاجرین|مهاجرینی]] بودند که به خاطر [[هجرت محمد|مهاجرت به مدینه]] تهیدست شده بودند؛ اما در شهر خودشان مسکین و فقیر نبودند.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در متن آیه به گروهی از مهاجرین اشاره شده که از خانه و شهر خویش رانده شده بودند؛ درحالیکه آنان در طلب [[رضا]] و [[فضل]] [[خدا]] بودند و از یاری کنندگان پیامبر و راست‌گویان به‌شمار می‌آمدند. به گفته مکارم، این توصیفاتی که در آیه برای آنها بیان شده، نشان‌دهنده آن است که هجرت آنان برای جلب رضا و خوشنودی خدا بوده است، نه به خاطر دنیا و [[هوای نفس]]. همچنین آنها به دلیل یاری پیامبر و [[جهاد]] در راه خدا اهل ادعا و سخن نیستند؛ بلکه با عمل‌شان [[ایمان]] خود را ثابت کرده‌اند؛ لذا در آخر آیه، آنان از راست‌گویان معرفی شده‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۱۴–۵۱۶|ج=۲۳}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۱۱

آیه ۸ سوره حشر
مشخصات قرآنی
نام سورهحشر
تعداد آیات سوره۲۴
شماره آیه۸
شماره جزء۲۸
شماره حزب۱۰۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸ سوره حشر هشتمین آیه از پنجاه و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه بحث موارد مصرف «فیء»، در این آیه به یکی از مصادیق در راه ماندگان اشاره شده که در زمان پیامبر اسلام مهاجرینی بودند که به خاطر مهاجرت به مدینه تهیدست شده بودند؛ اما در شهر خودشان مسکین و فقیر نبودند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا وَيَنْصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ آیهٔ ۸ از سورهٔ ۵۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«(همچنین غنائم) از آن فقرای مهاجرینی است که از خانه‌هایشان و اموالشان رانده شده‌اند از خداوند فضل و خشنودی می‌جویند و خدا و پیغمبرش را یاری می‌دهند اینانند که راستگویند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«برای بینوایان از مهاجران است که از خانه و کاشانه‌هایشان و ملک و مالهایشان رانده شده‌اند، و در طلب بخشش و خشنودی خداوندند و [دین‌] خداوند و پیامبر او را یاری می‌دهند، اینانند که راستگویانند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در متن آیه به گروهی از مهاجرین اشاره شده که از خانه و شهر خویش رانده شده بودند؛ درحالیکه آنان در طلب رضا و فضل خدا بودند و از یاری کنندگان پیامبر و راست‌گویان به‌شمار می‌آمدند. به گفته مکارم، این توصیفاتی که در آیه برای آنها بیان شده، نشان‌دهنده آن است که هجرت آنان برای جلب رضا و خوشنودی خدا بوده است، نه به خاطر دنیا و هوای نفس. همچنین آنها به دلیل یاری پیامبر و جهاد در راه خدا اهل ادعا و سخن نیستند؛ بلکه با عمل‌شان ایمان خود را ثابت کرده‌اند؛ لذا در آخر آیه، آنان از راست‌گویان معرفی شده‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حشر، پنجاه و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بینه و پیش از سوره نور نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره حشر، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.