آیه ۱۴۴ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۴۴ سوره آلعمران''' صد و چهل و چهارمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۴۴ سوره آلعمران''' صد و چهل و چهارمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. این آیه نیز در مورد حوادث [[جنگ احد]] است که در اواسط نبرد با شایعه پراکنی مبنی بر کشته شدن [[محمد]]، گروه بسیاری از [[مسلمانان]] صحنه را ترک کردند و جز چند نفر در میدان کسی باقی نماند. [[قرآن]] پس از نکوهش دسته فراریان، از افرادی که پایداری کردند و به دفاع از پیامبر اسلام پرداختند، قدردانی کرده و آنان را از گروه «شاکران» دانسته است که خداوند به زودی به آنان پاداشی نیکو عطا خواهد کرد. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، این آیه نیز در مورد حوادث جنگ احد است که در اواسط نبرد با شایعه پراکنی مبنی بر کشته شدن محمد، گروه بسیاری از مسلمانان صحنه را ترک کردند و جز چند نفر در میدان کسی باقی نماند. قرآن پس از نکوهش دسته فراریان، از افرادی که پایداری کردند و به دفاع از پیامبر اسلام پرداختند، قدردانی کرده و آنان را از گروه «شاکران» دانسته است که خداوند به زودی به آنان پاداشی نیکو عطا خواهد کرد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۱۴-۱۱۷|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۴۴ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴۴ سوره آلعمران صد و چهل و چهارمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. این آیه نیز در مورد حوادث جنگ احد است که در اواسط نبرد با شایعه پراکنی مبنی بر کشته شدن محمد، گروه بسیاری از مسلمانان صحنه را ترک کردند و جز چند نفر در میدان کسی باقی نماند. قرآن پس از نکوهش دسته فراریان، از افرادی که پایداری کردند و به دفاع از پیامبر اسلام پرداختند، قدردانی کرده و آنان را از گروه «شاکران» دانسته است که خداوند به زودی به آنان پاداشی نیکو عطا خواهد کرد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ ۚ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ ۚ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا ۗ وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و نیست محمد جز پیغمبری که پیش از او پیامبرانی (دیگر) بوده و گذشتهاند، پس آیا اگر او بمیرد یا کشته شود به عقب برمیگردید؟ و هرکس به عقب باز گردد خداوند را هیچ زیانی نمیرساند و خدا سپاسگزاران را پاداش میدهد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و محمد جز پیامبری نیست که پیش از او هم پیامبرانی بودهاند، آیا اگر او بمیرد یا کشته شود [از پیروی او و عقیده خود] باز میگردید؟ و هرکس که [از عقیده خود] بازگردد [بداند که] هرگز به خداوند زیانی نمیرساند، و زودا که خداوند سپاسگزاران را پاداش دهد»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه نیز در مورد حوادث جنگ احد است که در اواسط نبرد با شایعه پراکنی مبنی بر کشته شدن محمد، گروه بسیاری از مسلمانان صحنه را ترک کردند و جز چند نفر در میدان کسی باقی نماند. قرآن پس از نکوهش دسته فراریان، از افرادی که پایداری کردند و به دفاع از پیامبر اسلام پرداختند، قدردانی کرده و آنان را از گروه «شاکران» دانسته است که خداوند به زودی به آنان پاداشی نیکو عطا خواهد کرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۳۷۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۱۴-۱۱۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.