آیه ۳۹ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۹ سوره آلعمران''' | '''آیه ۳۹ سوره آلعمران''' سی و نهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. آیه به آمدن [[فرشتگان]] به نزد [[زکریا]] اشاره دارد که این فرشتگان به او استجابت دعایش را بشارت میدهند و او مطلع میشود که به زودی صاحب فرزند پسری به نام [[یحیی]] خواهد شد. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه مژده و بشارت عطای | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در این آیه مژده و بشارت عطای فرزند پسری به نام یحیی توسط فرشتگان به زکریا داده میشود. فرشتگان چند ویژگی از یحیی را به زکریا میگویند. یحیی نیز همچون پدرش از پیامبران الهی خواهد شد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۳۴|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۶
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۳۹ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۹ سوره آلعمران سی و نهمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن بهشمار میآید و نسخی برای آن گزارش نشده است. آیه به آمدن فرشتگان به نزد زکریا اشاره دارد که این فرشتگان به او استجابت دعایش را بشارت میدهند و او مطلع میشود که به زودی صاحب فرزند پسری به نام یحیی خواهد شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«درحالیكه او در عبادتگاه به نماز ایستاده بود، فرشتگان او را ندا دادند كه خداوند ترا به یحیی مژده میدهد، كه تصدیقكننده كلمه خدا (عیسی) است، و سرور و پیشوا، و بر كنار از گناهان، و پیامبری از صالحان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه در حالی که در محراب به نماز ایستاده بود، فرشتگان ندایش دادند که خداوند تو را به [فرزندی به نام] یحیی بشارت میدهد که گواهیدهنده بر [حقانیت] کلمه الله [عیسی بن مریم] و مهتر و خویشتندار [پرهیزنده از زنان] و پیامبری از شایستگان است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه مژده و بشارت عطای فرزند پسری به نام یحیی توسط فرشتگان به زکریا داده میشود. فرشتگان چند ویژگی از یحیی را به زکریا میگویند. یحیی نیز همچون پدرش از پیامبران الهی خواهد شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۱۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۲۶۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۵۳۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.