آیه ۶۵ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۶۵ سوره آلعمران''' شصت و پنجمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. {{جعبه اطلاعات آیه}} | '''آیه ۶۵ سوره آلعمران''' شصت و پنجمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. بنابه روایات [[شأن نزول]]، این آیه در پاسخ به گفتگوها و پرسشهایی است که میان گروهی از [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] با [[پیامبر اسلام]] مطرح شده بود. هر گروه میگفتند که [[ابراهیم]] پیرو دین آنان بوده است، با نزول آیه به سخن آنان اینگونه پاسخ داده شد: در حالیکه [[تورات]] و [[انجیل]] بعد از دوران حیات ابراهیم نازل شده است، چگونه ممکن است او بر دین یهودی یا مسیحیت باشد؟ {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، بنابه روایات شأن نزول، این آیه در پاسخ به گفتگوها و پرسشهایی است که میان گروهی از یهودیان و مسیحیان با پیامبر اسلام مطرح شده بود. در این گفتگوها درباره ابراهیم اختلاف نظرهایی را عنوان میکردند؛ از جمله اینکه يهود مىگفتند: او تنها يهودى بوده و نصارى مىگفتند: او فقط نصرانى بود. این آیه نازل شد و سخنان آنان را باطل اعلام کرد. از نظر منطقی هم چنين چيزى معقول نیست كه پيامبری که پیش از نزول تورات و انجیل بوده است، پیرو این ادیان باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۰۴|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۳
آیه ۶۵ سوره آلعمران شصت و پنجمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. بنابه روایات شأن نزول، این آیه در پاسخ به گفتگوها و پرسشهایی است که میان گروهی از یهودیان و مسیحیان با پیامبر اسلام مطرح شده بود. هر گروه میگفتند که ابراهیم پیرو دین آنان بوده است، با نزول آیه به سخن آنان اینگونه پاسخ داده شد: در حالیکه تورات و انجیل بعد از دوران حیات ابراهیم نازل شده است، چگونه ممکن است او بر دین یهودی یا مسیحیت باشد؟
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۶۵ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۲ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِي إِبْرَاهِيمَ وَمَا أُنْزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَالْإِنْجِيلُ إِلَّا مِنْ بَعْدِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای اهل کتاب! چرا در مورد ابراهیم مجادله میکنید حال آنکه تورات و انجیل نازل نشده مگر بعد از او، آیا نمیفهمید؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای اهل کتاب چرا در حق ابراهیم محاجه میکنید، حال آنکه تورات و انجیل پس از او، نازل شده است، آیا اندیشه نمیکنید؟»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، بنابه روایات شأن نزول، این آیه در پاسخ به گفتگوها و پرسشهایی است که میان گروهی از یهودیان و مسیحیان با پیامبر اسلام مطرح شده بود. در این گفتگوها درباره ابراهیم اختلاف نظرهایی را عنوان میکردند؛ از جمله اینکه يهود مىگفتند: او تنها يهودى بوده و نصارى مىگفتند: او فقط نصرانى بود. این آیه نازل شد و سخنان آنان را باطل اعلام کرد. از نظر منطقی هم چنين چيزى معقول نیست كه پيامبری که پیش از نزول تورات و انجیل بوده است، پیرو این ادیان باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۵۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۳۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۶۰۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.